Smash Into Pieces – The Apocalypse DJ

Na de oprichting in 2008 wist Smashes Into Pieces zich meteen in de kijker te spelen en was er een contract getekend. Maar na het uitbrengen van de debuutsingle Fading ging het al mis en lag de nadruk meer op de juridische kant dan op de muzikale. Gelukkig wist Gain/Sony Music de band in 2012 meer op waarde te schatten en werd er aldaar een contract getekend. Na het succes van de eerste single onder Gain bracht de band in 2013 het debuutalbum Unbreakable uit. Een verwijzing naar de veerkracht en onverwoestbaarheid van de band zelf. Na een uitgebreide tour met Amaranthe in 2014 was het tijd om de studio weer in te duiken om The Apacalypse DJ op te nemen.
Een opvallend schijfje. Wanneer je alle intro’s achter elkaar zou draaien (met industriële en techno-invloeden), krijg je een ander beeld van de muziek van deze Zweedse band die groots klinkt en nummers schrijft die in een groot stadion goed tot zijn recht zouden komen. Het geluid neigt soms naar de collega’s van The New Black of Black Stone Cherry. Bijzonder fraai pluspunt is daarbij zeker het stemgeluid van Chris Adam Hedman Sörbye. Zijn stem is uiterst krachtig, diep en is gezegend met een warm karakter. Dat blijkt meteen uit de opener Stronger.  Het nummer kent een uiterst effectieve structuur op het gebied van zang en muziek. Kenmerkend is de stevige riff in combinatie met een pakkende melodie. Een blauwdruk dat ook in My Cocaine en Disaster Highway sterk naar voren komt. Bij Disaster Highway blijkt ook Slash van invloed te zijn op de band wanneer je het intro van het nummer met het intro van Ghost van Slash naast elkaar legt. Met onder meer Anonther Day On The Battlefield, Reaching Out en Don’t Wake Me Up lijkt het me sterk dat er geen groot publiek gevoelig is voor de composities. Lekker in Don’t Wake Me Up is het moment dat zanger binnen de techno-impulsen even lekker heel diep gaat, waarna het gitaargeluid in een heerlijke solo meteen het stokje overneemt. Die combinatie van een zwaar gitaargeluid en prettige zang komt zeker ook terug in het stevige Bullets. De coupletten zijn wat rustig van aard, maar contrasteren daardoor enorm met de krachtige refreinen. Ze trekken die stevigheid nog even door in het, door mij als favoriet aangemerkte, Burn De groove, de kracht en energie barsten uit alle voegen wanneer dit mijn speakers uitknalt. Op The Apocalype DJ is het trouwens nog genieten van het meeslepende Color Of Your Eyes en de prachtige ballad Checkmate om aan het eind eigenlijk onverwacht te worden getrakteerd op een dansbaar uitstapje in de vorm van Rock N Roll (The Apocalypse Tribute).
Smashes Into Pieces klinkt groots, klinkt alsof het geschreven is voor grote stadions en heeft een enorme potentie om alle fans van Nickelback en  the Black Stone Cherry te verzamelen en te laten genieten van The Apocalypse DJ. En dat is nog maar het begin.