Soen – Cognitive

Soms kruisen wegen elkaar, om daarna voor bepaalde tijd samen verder te gaan. Op een volgende splitsing kunnen de wegen uiteen gaan om vanaf dat punt parallel hun weg in het muzikale landschap voort te zetten. Dit is het beeld dat de weg van drummer Martin Lopez zou kunnen beschrijven. Hij verruilde in 1998 zijn drumkruk bij Amon Amorth voor die van Opeth. Na Ghost Reveries  besluit Martin Lopez in 2006 om Opeth, wegens gezondheidsredenen, vaarwel te zeggen. In 2010 is het dan toch tijd om samen met bassist Steve DiGiorgio (onder andere Death, Testament), zanger Joel Ekelöf en gitarist Kim Platbarzdis de band Soen in het leven te roepen. Met Cognitive leveren ze hun eerste cd af met tien nummers die dichterbij het geluid van Opeth dan van Amon Amarth liggen. De muziek valt beter te omschrijven als een mix van intellectuele progressieve metal in combinatie met het minimalistische van een Robert Fripp, David Sylvian of Philip Glass. Openingsnummer Fraktal begint al bijna psychedelisch waarbij de muziek achteruit lijkt te worden gespeeld. In Fraccions komt de mix tussen bijna ambient en metal naar voren. Het nummer sluit met een prachtige samenzang waarbij het minimalisme naar voren komt. In Delenda komt de ervaring van het drummen met Opeth goed naar voren. De stijl die Lopez en kornuiten hier naar voren brengen is onregelmatig qua ritme, kracht en melodie. Ook Oscillation is hier een goed voorbeeld van. Vanuit alleen piano met zang tot en met een heftige opzwepende muziekmuur die beslecht lijkt te worden door de loepzuivere zang aan het eind. Dat de metal ook regelmatig opduikt is vooral te horen in de nummers Purpose en Savia en een stukje Canvas. Vooral Savia kent een meer uptempo-structuur met enige zware elementen. De titel Cognitive is wellicht een voorbode dat je bij het beluisteren van de cd duidelijk je hoofd even moet gebruiken. Op het eerste gehoor lijkt de cd wat te onregelmatig en ingewikkeld. Naarmate je de nummers leert kennen, blijkt de cd toegankelijker te zijn dan je in eerste instantie ervaart. Soen gaat gewoon nog net een stapje verder dan Opeth en construeert eigenlijk zelf hun cross-over. Daarbij vind ik het artwork heel bijzonder waarbij cognitie, DNA en fantasie gecombineerd worden.