Enige verbazing is mijn deel als ik zie dat de opkomst vanavond vrij laag is. En dat met twee populaire Zweedse bands als vanavond die toch al wat jaartjes meedraaien. Is het de concurrentie van de festivals afgelopen weekend? Of zitten nog teveel metalheads aan de Costa of in Florence?
Het mag dan niet druk zijn, enthousiast is het publiek wel. Al gelijk vanaf het moment dat Soilwork het podium betreedt. Toepasselijk genoeg arriveren ze op dat podium met het nummer Arrival.
Frontman Björn Strid heeft de stem en het krachtige uiterlijk dat onmiddelijk de aandacht vraagt. Neem daarbij de opmerkelijke verschijning en het bevlogen spel van de grijze, in leren jas gestoken Sylvain Coudret en je hebt wat moois op het podium staan.
Er volgt een set waarbij het oudere, hardere werk afgewisseld wordt met de nieuwere songs. Er is slechts een enkele moshpit, maar de vuisten worden gretig omhoog gestoken bij de andere nummers. Er wordt meegeklapt, gejuicht en gejoeld. Op basis van die reacties en de vele Soilwork T-shirt is het wel duidelijk dat deze band trouwe en toegewijde fans heeft, ook al zijn er wat weinig komen opdagen.
Na deze wat softere opwarmer is het tijd voor het echte zware werk met Hypocrisy. Muzikale duizendpoot Peter Tägtgren (o.a. ook PAIN) weet energiek gitaarspel prima te combineren met zijn lichtelijk krassende vocals. Ondersteund door een strak spelende band met net zo veel ervaring en hun set staat als een huis. Een huis van dik beton. En dan ook nog eens een prima lichtshow!
Van aftrap Fractured Millennium tot Warpath en toegift Roswell drukken de Zweden het gaspedaal in. Dat gaspedaal zien we ook terug bij het publiek dat massaal de vuisten weer omhoog steekt wanneer gevraagd en vol overgave headbangt tot de laatste noot.
Het mag niet zo druk zijn geweest, ik ben er van overtuigd dat deze twee optredens zo goed waren dat iedereen in de zaal graag een volgende keer zou terugkeren.
Soilwork + Hypocrisy – Effenaar (Eindhoven) 12/08/2019
327
vorig bericht