Solution .45 – Nightmares In The Waking State – Part 1

Laat ik deze review maar eens beginnen met het eind; met de conclusie. Deze luidt namelijk heel eenvoudig: Wanneer komt in hemelsnaam Part 2 uit?
Solution .45 heeft me namelijk bij de strot gegrepen door Nightmares In The Waking State – Part 1. Hoewel de voorbereidingen reeds in 2013 zijn gestart neemt het leven soms een vervelende wending. Allereerst stapt guitarist Tom Gardiner in 2014 uit de band.
Dezelfde maand echter worden Patrik Gardberg en zijn vrouw de trotse ouders. De herfst was echter nog niet goed ingevallen of diverse sterfgevallen gooiden roet in het eten. Begin 2015 pakken de bandleden het leven weer levenslustig op en in februari ziet ook gitarist Jani Stefanovic zijn vrouw bevallen. Juni 2015 wordt de studio daadwerkelijk betreden met medewerking van Thomas ‘Plec’ Johansson (Scar Symmetry, Eskimo Callboy). Het resulteert in een album waar voorganger For Aeons Past is gebleven, maar dan heftiger en met meer extremen.
Het album is grofweg in twee delen te scheiden. Deze tweedeling heeft te maken met de basiszang in de composities. In het eerste deel liggen de grunts ten grondslag aan de basis en vullen de clean vocals de grunts aan. Dat start al in de opener Wandering From The Fold: Het nummer heeft kracht en klinkt enorm opzwepend. De zang is vergelijkbaar met de zang bij Amon Amarth en bij 1’50 is het, misschien ver gezocht, opvallend hoe het tussenstuk (aardig bewerkt) doet denken aan Haifisch van Rammstein. Fraaie hooks zorgen voor de nodige spanning en subtiele stijlwisselingen geven net dat beetje extra. Een element dat zich voortzet in Perfecting The Void. Dit eveneens powervolle nummer heeft daarbij een dusdanige diepe grunt dat ik ook dusdanig onder de indruk bent. In tijden niet zoiets gehoord. In Second To None is goed te horen dat de band zijn invloed ontleent aan de melodische deathmetal. We kunnen hier ook gerust stellen dat het drumwerk van Rolf Pilve een belangrijke factor is in het geluid. Targeting Blaze, Alter (The Unbearable Weight Of Nothing) en Wield The Scepter vallen onder deel 1. De clean vocals nemen in deze nummers een belangrijk factor voor hun rekening en geven de composities een mooie balans in agressieve en melodieuze elementen.
In deel 2 liggen de clean vocals aan de basis. Je zou bijna denken dat hiermee de energie uit de nummers is gehaald, maar niets is minder waar. Vooral in Bleed Heavens Dry komen de grunts goed naar voren en is er vooral veel ruimte voor het gitaargeluid van Jani en Patrik. Winning Where Losing Is All volgt met eenzelfde intensiteit. Halverwege worden we daarnaast nog eens flink getrakteerd op een groovende riff begeleid door een diepe koorzang. Bijna kippenvel. Dit zet zich wel door in het prachtige maar zeker krachtige In Moments Of Despair. Geen grunts die het geheel kracht bij zetten, maar dat is ook zeker niet nodig. De clean vocals klinken wat hees, bijna breekbaar, maar vooral heel aangrijpend. Ik ga jaren terug naar Howard Jones (die uit de jaren tachtig die elektronische pop wist te maken) als referentie aan het stemgeluid van Christian.
Het album sluit met een episch muziekstuk dat eigenlijk in beide delen thuishoort. I, Nemesis is het meest langzame en zware nummer van het album dat primair vanuit de deathmetal lijkt te komen maar halverwege van karakter verandert en het geheel een andere impuls geeft. Elf minuten lijken lang, maar kunnen, in dit geval, ook zo om zijn.
Solution .45 heeft van het label AFM groen licht gekregen om dit album Part 1 uit te geven om later Part 2 op de markt te brengen. Dat vergt wel wat moed. Dit album is eind November uitgebracht en drie keer is scheepsrecht moeten ze gedacht hebben toen de vriendin van zanger Christian Älvestam vlak hiervoor ook het leven schenkt aan een zoon. Wat dat betreft hebben ze part 1, 2 en 3 al achter de rug.