Solution .45 – Nightmares Of The Waking State part II

Wat doe je wanneer je zoveel goede nummers heb dat ze onmogelijk op één album passen. Dan maak je er gewoon twee albums van. Solution .45, de band rond ex-Scar Symmetry Christain Älvestam, bracht november vorig jaar Nightmares Of The Waking State part I uit en besloot, samen met label AFM, om in augustus part II op de markt te brengen. Ik was reeds verkocht bij part I en de tien composities op part II evenaren minstens part I. Dat is eigenlijk ook niet verwonderlijk, wanneer je weet dat, behalve het instrumentale Dim Are The Pathways, vorig jaar ook al is opgenomen.
Ook op part II is het genieten van de melodische death-/modernmetal van de vier heren, waarbij afwisseling en vooral creativiteit zegeviert binnen een herkenbare basis. Solution .45 is in staat om commercieel sterke, gemakkelijk in het gehoor liggende, nummers te schrijven. Het opzwepende karakter in Inescapable Dream met daarin een prachtig evenwicht in clean vocals en grunts is daarvan een goed voorbeeld. Maar ook Misery Mantra heeft datzelfde karakter. Neemt niet weg dat het geheel krachtig naar voren wordt gezet. Kracht is daarbij misschien wel het centrale thema in het geluid op Nightmares Of The Waking State. Kracht die in The Faint Pulse Of Light en  Heavy Lies The Crown bijzonder sterk naar voren komt in de afwisselende subtielere stukken die voornamelijk door een sterke gitaarsolo spanningverhogend werkt. Een kracht die bijna voelbaar is en daarbij passievol genoemd mag worden. In The Curse That Keeps is passie eveneens het sleutelwoord. De fraaie clean vocals spreken erg aan en het nummer is goed opgebouwd in sfeer en karakter. Ook hier is de gitaarsolo nadrukkelijk aanwezig en laat de zenuwen prettig trillen. Dat Solution .45 zich niet laat binden door enige grenzen blijkt uit de orkestrale elementen in bijvoorbeeld What Turns The Wheels. Het heldere stemgeluid van Christian is erg mooi en subtiele tempoaccenten bieden de luisteraar voldoende luistermateriaal. Rifftechnisch mogen Heavy Lies The Crown en Chain Connector zeker genoemd worden. De nummers worden gedragen door een goede zware groovende riff die daarbij ondersteund wordt door het pompende drumwerk van Rolf Pilve. Neem daarbij de krachtige grunts van Christian en het is opnieuw (continu) genieten. Een grunt die zijn diepgang zeker kent in Mind Mutation. Heerlijk hoe diep het stemgeluid daarin afdaalt, waarna de clean vocals heel natuuurlijk zorgen voor voldoende tegenwicht. Melodie is zeker belangrijk in het algemene geluid op dit album en in Built On Sand speelt de band met de ritmes die de melodie vorm geven. In onregelmatigheden en zenuwgierende gitaartonen krijgt de genoemde melodie vorm. Progrockelementen komen in dit nummer voorzichtig om de hoek kijken, maar krijgen nagenoeg niet de overhand, zodat we te maken hebben met een heel bijzonder nummer.
Al met al is Nightmares Of The Waking State part II een logisch, maar ijzersterk vervolg op part I. De sterke elementen uit part I zoals goede melodieën, een mooi evenwicht in zang, kracht en passie komen op part II wederom ruimschoots naar voren. Ik kon na part I bijna niet wachten op dit album en nu kan ik telkens niet wachten om beide albums achter elkaar te draaien.