CRYPTA
In 2019, na hun vertrek bij Nervosa besloten Fernanda Lira en Luana Dametto, dat ze een nieuw, death metal project wilden starten. Ze hadden daar Sonia gelijk voor in gedachten. Sonia is een liefhebber van die stijl, dus zonder veel nadenken zei ze ja. Er werd in het geheim begonnen met het schrijven van muziek. Na enige tijd werd bedacht dat het cool zou zijn om twee solerende gitaristen te hebben en werd Tainá Bergamaschi (Ex-Hagbard) aan de band toegevoegd.
Nadat het eerste nummer publiek werd gemaakt was de ontvangst enthousiast. “Dat motiveerde om het album af te gaan maken en dat hebben we in Sao Paulo uiteindelijk gedaan.”
Er werd geen tijd verloren in de studio. Dat was mogelijk doordat de nummers al op afstand waren geschreven. De ideeën werden gedeeld via internet en telefoongesprekken. Niet alleen werd de muziek in een maand opgenomen, ook de videoclips en alle promotie foto’s werden in dat korte tijdsbestek gemaakt. ‘’Ik ben heel blij met het resultaat. Het was leuk om tijd door te brengen met mijn bandleden. We zaten samen in een appartement en hebben daar elkaar beter leren kennen. Ook hebben we veel met elkaar kunnen oefenen. Echt een leuke ervaring en ik kijk er echt naar uit mijn bandleden opnieuw te zien.”
Voor de clip van From The Ashes werden de dames rondgedragen in lijkkisten en aan touwen opgehangen om te simuleren dat ze in de lucht zweefden. Echt horrorfilm materiaal dus. Dat was best spannend voor Sonia. “Ik heb hoogtevrees, dus het was best eng voor me. Ik heb dan ook van alle bandleden het kortste aan de touwen gehangen. Het was wel de moeite waard. Ik ben gewend om maar gewoon met één videocamera te werken. Nu waren er veel meer camera’s, echte rekwisieten, speciale kleding et cetera. Allemaal heel professioneel. Het was erg leuk om dat mee te mogen maken en we zijn heel tevreden met het resultaat.”
Death metal is zeker niet nieuw voor haar, ondanks dat haar vorige band, Burning Witches, heavy metal maakte. Ze speelde namelijk eerder in lokale death metalbands als Sephiroth en Ecocide. Daarnaast zijn er veel death metal bands waar ze tegenop kijkt uit eigen land, zoals Asphyx en Pestilence. Toen ze bij Burning Witches ging spelen voegde ze daar voor het eerst heavy metal aan toe. “Ik heb wel een brede smaak. Ik hou ook van thrash en black metal. Het liefst zou ik voor elke stijl een band opstarten maar dat kan natuurlijk niet.”
COBRA SPELL
Zoals bij veel metal artiesten begon de liefde voor muziek bij KISS. “Ze deden iets wat uniek was, met die make-up en zo, samen met Alice Cooper. Het inspireerde me hoe Gene Simmons met die grote laarzen op het podium stond en die grote slides maakte op zijn basgitaar. Ik dacht, dat wil ik ook.”
Geïnspireerd door Gene, en de tijd dat Blackie Lawless bas speelde in W.A.S.P., ging ze dus basgitaar spelen. Ze kon daarbij bouwen op haar muzikale ervaring in een koor en als dwarsfluitiste. De flitsende solo’s van Marty Friedman in Megadeth motiveerden haar om ook gitaar te leren spelen. Om steeds beter te worden heeft ze een systeem bedacht. Op een groot whiteboard staan haar oefenschema’s geschreven. Op de dag van ons interview staat daar bijvoorbeeld Metallica’s Seek And Destroy op. “Het helpt me om te bepalen wat ik die dag moet doen. Het geeft me structuur.”
Die eerste invloeden zijn te horen in haar band Cobra Spell die ze oprichtte met haar partner, Sebastian Silva (o.a. Silver Talon). Ze brachten onlangs de EP Love Venom uit, met muziek in de lijn van RATT, Whitesnake en Dokken. Ze schrijft alle composities en Sebastian de teksten. Die band is voor haar even belangrijk als Crypta en ze verdeelt haar tijd dan ook zo evenredig mogelijk over de twee bands.
Extra motivatie voor de band ontstond toen ze met Sebastian bij een concert van Alice Cooper was. Door een kennis was ze op de gastenlijst gezet en had ze de kans om Alice te ontmoeten. Toen ze vertelde dat zij en haar partner samen overwogen een project te starten was hij meteen enthousiast. Alice werkt namelijk ook veel samen met zijn vrouw. “Als Alice zegt dat we het moeten doen, dan kunnen we niet anders dan het serieus nemen,” vond Sonia toen. Zo werd de eerste EP uitgebracht om de wateren te testen. Op basis van de uitverkochte zwarte vinyl slaat de muziek prima aan bij het publiek. Overigens kan Sonia bevestigen dat Alice zijn naam als ‘’aardigste kerel in de rock’’ zeker eer aan doet. “Hij is heel respectvol en neemt echt de tijd voor zijn fans.”
YOUTUBE
Naast muzikant in een band is Sonia ook een heuse Youtube-ster met maar liefst meer dan 50.000 volgers. “De eerste video’s waren gewoon wat lage kwaliteit bascovers. Ik coverde wat nummers van Megadeth en stond maar wat te staan. Gaandeweg werd het steeds professioneler en vooral afgelopen jaar kreeg ik steeds meer volgers. Ik ben er ooit mee begonnen omdat ik ontdekte dat het makkelijker is de fouten in je spel te ontdekken als je jezelf opneemt. Ook leer ik nieuwe technieken door nummers van andere muzikanten na te spelen. Het is wel grappig dat mijn publiek bestaat uit fans van de band, maar ook mensen die eigenlijk alleen mijn Youtube filmpjes bekijken. Zo werd me wel eens gevraagd waarom ik niet mijn eigen muziek maak.”
Met zoveel fans komt natuurlijk ook negatief commentaar. Gelukkig gaat Sonia daar nuchter mee om. “Er zullen altijd mensen zijn die er iets over te zeggen hebben. Ik probeer het meestal te negeren en gewoon door te gaan met de muzikant te zijn die ik wil zijn. Omdat ik mezelf zoveel op social media presenteer kan ik nu eenmaal niet verwachten dat al het commentaar positief is.”
Het is wel duidelijk dat Sonia een perfectionist is. Dat zien we ook terug in haar hele “look.” Zo ziet haar kleding er altijd tot in de puntjes verzorgd uit en heeft ze een cool logo wat overal in terugkomt het mythologische Oog van Horus. “Het gebruik van dat oog is spontaan ontstaan. Ik was met Ecocide in de auto op weg naar Den Bosch om een show te spelen. Toen bedacht ik dat het cool zou zijn het Oog van Horus op mijn hand te tekenen. Het is een symbool van bescherming, en dat leek me een mooi symbool voor een optreden. Ik combineerde het met de Hand van Fatima tot wat het nu is. Egyptische mythologie is sowieso een passie voor me. Mijn artiestennaam “Anubis” komt daar ook vandaan. Als begraafgod staat hij natuurlijk voor alles wat metal is. Ik draag op mijn kleding of om mijn hals ook altijd een ankh als gelukssymbool.”
Het geluk lijkt Sonia zeker toe te lachen. Twee toffe bands, fans over de hele wereld en ongetwijfeld nog veel meer moois in het verschiet.