Sonic Whip – Doornroosje (Nijmegen) 05/05/2018

Terwijl overal in het land de Bevrijdingsfestivals aan de gang zijn melden vele rockliefhebbers zich vandaag in Nijmegen aan de deuren van Doornroosje. Onder de noemer Sonic Whip is een mooie lineup samengesteld en is het volop genieten van gitaarmuziek in allerlei genres. Terwijl de eerste bandjes kun kunsten al hebben verricht meldt Rockportaal zich aan de kassa van Doornroosje.
Vandaag trappen we af met de band ASG en we laten ons maar al te graag onderdompelen in de donkere stonerrock, die deze band hoog in het vaandel heeft staan. De melodieuze klanken doen wat denken aan bands zoals Mastodon en The Sword. Het is druk in de grote zaal van Doornroosje en er hangt een goede sfeer. De klanken van ASG, oftewel All Systems Go dragen hier zeker aan bij. De pyschedelische sound en pakkende grooves schallen prima door de luidsprekers en ondertussen lijkt de lichtman ook even alle lampen te testen in de zaal, wat een flinke lichtshow. Er is ineens wel zoveel licht, waardoor het bandlogo, wat via een beamer wordt geprojecteerd niet meer is te zien. Het mag eigenlijk wel iets donkerder allemaal, dat past prima bij het geluid van deze Amerikanen die al vroeg op de dag de tent op de kop zetten.
Na elk optreden wordt er snel omgebouwd in Doornroosje. Voor veel bezoekers even de mogelijk om een luchtje te scheppen, het rookhok op te zoeken of iets te scoren bij de merchandisestand. Ook aan de inwendige mens is gedacht vandaag en er zijn speciale Sonic Whip-menu’s te koop en ook blijkt er een speciaalbiermenu te zijn samengesteld. De bezoekers van Sonic Whip komen dan ook niets te kort. We kunnen echter niet te lang overal blijven hangen, want dan zouden we Monolord missen. Monolord komt uit Zweden en schotelt de bezoekers in Nijmegen loodzware baslijntjes voor, waarbij de zanger een gefilterd stemgeluid laat horen. Afgelopen jaar verscheen van de band hun nieuwe album Rust en vandaag klinken ook een paar nummers van dit album, waarbij het cover van het album op de achtergrond wordt getoond. Het trio speelt lange nummers, die voor de neutrale toeschouwer wel erg veel op elkaar beginnen te lijken. Wel wordt het technisch goed uitgevoerd, maar ietwat maar variatie was wel wenselijk geweest. Even is er kort een orgeltje te horen, maar voor de rest is de set vooral gevuld met grauwe riffs.
Gelukkig biedt dan ook Radio Moscow de nodige variatie. De Amerikanen brengen de fuzz naar de grote zaal en ook mag de psychedelische rock niet ontbreken. De band zorgt ervoor dat het publiek uit zijn dak gaat. De band speelt geweldige solo’s en heerlijke riffs, waardoor met regelmaat de vuisten de lucht in gaan. Iedereen geniet van de bluesrock en al het andere wat Radio Moscow in hun set heeft weten te stoppen. Het is dan ook de ideale mix waar het publiek na het aanschouwen van Monolord behoefte aan heeft. Radio Moscow is geen band die veel tegen de bezoekers zegt, maar de muziek vooral voor zich laat spreken. Soms kan Radio Moscow zich even verliezen in eindeloze jams, maar aangezien de band in topvorm is kunnen we hier echter alleen maar van genieten. Het gretige gitaarspel heeft in ieder geval een positieve uitwerking en als we bezoekers spreken die ook de eerste paar bands hebben gezien noemen ze Radio Moscow toch echt een van de hoogtepunten van de dag.
Onlangs verscheen van Monster Magnet alweer hun elfde album Mindfucker. Vandaag mogen ze aan de bezoekers van Sonic Whip laten horen hoe deze nummers in een live-uitvoering klinken. De band uit New Jersey bestijgen onder luid applaus het podium, er staan veel fans in de zaal. Vandaag trappen de mannen af met klassieker Dopes To Infinity en meteen geniet iedereen van de kunsten van deze band. Fans brullen de teksten mee en kijken aandachtig naar frontman Dave Wyndorf. Na de opener lijkt het meteen op een releaseparty van het nieuwe album, want Monster Magnet speelt maar liefst drie nieuwe nummers achter elkaar. Voor de bezoekers die nog niet bekend zijn met deze tracks is het even wennen, maar al snel tonen ze hun dankbaarheid door een beker met bier te hijsen. Monster Magnet mag dan wel de grootste band op het Sonic Whip-menu zijn, het is niet terug te zien op het grote scherm op de achtergrond. Een piepklein bandlogo wordt geprojecteerd, wat ook door de lichtshow nauwelijks te zien is. Hier had men misschien toch iets meer over moeten nadenken. Monster Magnet zal zich er zelf niet aan storen en het publiek evenmin. Die genieten van de harde riffs en onvervalste rock. Sinds 1989 zetten de heren de boel al op zijn kop en halverwege de jaren ’90 wist men zelfs hits scoren. Natuurlijk mag dan ook hun grote hit Space Lord vandaag niet ontbreken en vol overgave zingt het publiek het refrein luidkeels mee. Daarna verlaat de band het podium en het duurt nog best lang voordat de band terugkeert. Gelukkig mag Monster Magnet vandaag anderhalf uur spelen, dus eigenlijk hoeven we niets te vrezen. Het toegift is helaas korter dan verwacht en we mogen nog drie nummers genieten van de harde gitaren en het mooie stemgeluid. Na afsluiter Powertrip blijkt de show er toch echt op te zitten en vragen we ons toch even af waarom die resterende tien minuten niet meer worden gebruikt. Desondanks heeft Monster Magnet laten horen dat ze na al die jaren nog vrolijk meekunnen en een plekje verdienen op de vele festivals.
Helaas moeten we na het optreden van Monster Magnet de trein gaan halen en missen we de verrichtingen van afsluiter Gnod. Sonic Whip was vandaag het mooie alternatief voor iedereen die niet zo nodig op een Bevrijdingsfestival hoefde te zijn. Een dag vol met goede optredens en een gezellige sfeer. Eigenlijk kan dan ook een vervolg niet uitblijven, dus tot Sonic Whip 2019?