Source is een trio dat uit Colorado afkomstig is en met Totality hun nieuwe album op de markt brengen. Het is het tweede volledige album van het drietal dat bestaat uit zanger/gitarist/toetsenist Benjamin Gleason, bassist Riley Selleck en drummer Justin Mirarck. Zelf omschrijven ze hun muziek als bewustwordingsmuziek dat gevoed wordt door onder meer filosofie, meditatie, yoga en andere vormen van mindfullness. Het resulteerde in 2016 tot het debuutalbum dat uiterst goed werd ontvangen en waar namen als Tool, A Perfect Circle, Opeth en Chevelle werden genoemd. Dat ligt toch vrij aardig in de progressieve hoek. Zelf neig ik meer naar de beginjaren van de grunge met een aardige portie stonerrock. Concluderend speelt Source progressieve stonergrunge.
Opener Benjamin kent overeenkomsten met het vroege geluid van Pearl Jam en dat komt verderop het album vaker naar voren. Het is vooral de zangstijl van Benjamin dat in Sinking hiertoe bijdraagt, maar de onregelmatigheid in de compositie zorgt voor de progressieve inslag. Wat opvalt in het totale geluid is de repeterende ritmes die iedere compositie naar een hoger bewustzijnsniveau laten stijgen en daar komt de mindfullnessinvloed misschien sterk naar voren. Stijlwisselingen zorgen daarbij dat het gevoel regelmatig over een andere boeg worden gegooid. Ergens is de muzikale beleving een rendez-vous met het met hetgeen ik bij Order of Voices heb, zoals in Intimacy en Phliac. Aan de andere kant is de lijzige, wat nasale, zang ook terug te voeren op het de Stone Temple Pilots in de beginjaren. Aangezet met een stevige grungebasis zorgt Source ervoor dat ik me steeds meer en meer verbonden voel met het geluid van het album.
Dat komt door het algehele gevoel, maar zeker ook door het opzwepende drumwerk van Justin. Zijn ritmes in combinatie met de doorlopende zang van Benjamin maken The Witness interessant. Hier klinkt het stemgeluid kwetsbaar, maar toch heel krachtig.
Between doet de naam eer aan door licht Spaans akoestisch te werken naar het einde van het album dat met The Changes Constant de progressieve kant laat excelleren. Aangezwengeld door een fragiel pianogeluid start de compositie rustig op, maar ontaardt al gauw in een muzikale progressieve trip die hypnotiserend en geestverruimend werkt. Onregelmatig en repeterend overweldigt The Changes Constant en daarmee Source zelf. Via Totality en Embodied is het nog even genieten waarbij Source in Embodied de onregelmatigheid weer laat floreren met diverse kleine accenten zoals een zwaar pianogeluid en wat oosterse klanken die het palet vervolmaken.
Totality is een ervaring, een beleving die langzaam tot je doordringt, maar zich uiteindelijk prettig nestelt en je even alles laat vergeten. Voor mij was Source een onbekende, maar na Totality is het een band die ik zeker in de gaten blijf houden.
Source – Totality
312