Dinsagavond 3 mei staan de mannen uit New Jersey in TivoliVredenburg. Terwijl Ronda gereserveerd is voor de Australische Xavier Rudd staan Southside Johnny & The Asbury Jukes in het knusse Pandora. Het is niet uitverkocht maar het loopt bij het voorprogramma aardig snel vol. De avond begint met de Canadees J.J. Voss. Terwijl alle instrumenten al klaar staan voor de hoofdact komt de goedlachse J.J. samen met een gitariste aan zijn zijde het podium op. Allebei een gitaar om hun nek en dat is het. De man uit Saskatchewan weet het publiek prima te vermaken met zijn ingetogen songs. Het klinkt heerlijk. Beiden nemen om en om zangpartijen voor hun rekening en ondanks dat er alleen gebruik gemaakt wordt van twee akoestische gitaren, verveelt de muziek geen moment. Integendeel, de nummers zijn erg aanstekelijk en lettend op de teksten, blijkt J.J. ook een prima songwriter te zijn.
Het contrast kan haast niet groter. Een ingetogen singer-songwriter in het voorprogramma van de charismatische Southside Johnny met zijn Asbury Jukes. De samenstelling van de Jukes mag dan in de loop der jaren aan verandering onderhevig geweest zijn, het niveau van de muzikanten ligt altijd erg hoog. De bezetting bestaat momenteel uit Johnny, (zang, harmonica), Glenn Alexander (gitaar), Chris Anderson (trumpet), John Conte (bass), John Isley (saxofoon), Jeff Kazee (piano), Neal Pawley (trombone) en Tom Seguso op de drums.
Om half tien komt het gezelschap op begint vrijwel direct te spelen. De toon is direct gezet. Johnny is duidelijk in zijn nopjes en ook de band oogt erg energiek. Johnny, een beetje schor zoals altijd, leidt de band als een soort dirigent door de set heen. De muziek is lastig te omschrijven maar als ik dan toch een poging moet wagen dan gooi ik het op soul/blues/rock & roll/americana. Bent u daar nog? Beter omschrijving; van alle markten thuis. Johnny is niet zelfzuchtig en geeft iedereen de kans om te schitteren.
Doordat we onder andere de meezingers Talk To Me (het deuntje zit nog steeds in mijn hoofd) en Walk Away Renee al vraag in de set tegenkomen kan de avond niet meer stuk. De menigte, bestaande uit vooral veertigers, vijftigers en zelfs leeftijden van daarboven, geniet van alles wat er zich op het podium afspeelt. Pianist Jeff wordt al vrij snel in het schouwspel betrokken en blijkt naast een goede pianist ook een verdienstelijk zanger te zijn. Ook saxofonist Isley mag vaak op de voorgrond treden. De muziek spreekt voor zich maar vooral doordat er veel humor en interactie met het publiek is, is het een erg levendig en opzwepend concert.
Ook van een cover (Steven van Zandt, Bruce Springsteen, The Left Blanke) is Johnny niet vies. Doordat de beste man een oeuvre heeft waar je u tegen zegt, is de set logischerwijs een dwarsdoorsnede ervan. Oude nummers, nieuwe nummers, covers, noem maar op. Southside Johnny & The Asbury Jukes kunnen niets fout doen deze avond. Dit was in één woord, overweldigend.