Space Vacation – White Hot Reflection

Het viertal Space Vacation dat bestaat uit bassist Kai Sun, drummer Eli Lucas, gitarist Kiyoshi Morgan en gitarist/zanger Scott Shapiro hebben met White Hot Reflection het vijfde album uitgebracht sinds de oprichting in 2007. Ze laten zich muzikaal sterk beïnvloeden door bands als Van Halen, Motörhead en AC/DC. Wat mij betreft kunnen daar nog wel wat bands bij uit de vorige eeuw zoals bijvoorbeeld een band als Triumph die hoogst succesvol was in de jaren tachtig.
Feit is dat Space Vacation, hoewel de bandnaam misschien anders doet vermoeden, muzikaal in het heavymetalhoekje te vinden is met wat powermetal en AOR elementen.
De opener Reign In Hell laat dat meteen horen. Hoewel zanger Scott aangeeft dat het album de optelsom is van 2,5 jaar pijn en verlies, maar ook van zichzelf hervinden en ouderwetse heavymetal, klinkt Reign In Hell optimistisch en luchtig. Van voor naar achter spreekt het aan en blijft het aantrekkelijke refrein goed hangen. Met Playing With Fire gaat de heavymetaltrein gewoon door. De zang van Scott Shapiro heeft iets breekbaars, iets doorzichtig, maar biedt het complete geluid wel een sterke meerwaarde. Het vlugge gitaarspel in de refreinen geven de compositie nog meer luchtige accenten die tegenover de zwaardere ritmesectie een mooi contrast vormt.
Transcending laat bij de start drumwerk horen dat strak en uptempo is neergezet. Het invallende gitaargeluid doet denken aan tijden van weleer. Naarmate de compositie vordert zijn er wat kleine tempo- en stijlverschuivingen die ervoor zorgen dat de aandacht niet verslapt. Het tempo blijft hoog maar de sfeer van de compositie blijft aantrekkelijk voor een groot publiek. Nogmaals verandert Space Vacation de stijl enigszins en remt aardig af om vanuit een rustige gitaarsolo weer te versnellen en uiteindelijk te eindigen in het hoge tempo waarmee het begon.
Burn With Me ligt mooi het verlengde van Transcending. Het is bijzonder leuk dat halverwege de baspartij van Kai Sun expliciet de aandacht vraagt en dat blijft zo, terwijl Kiyoshi Morgan er met zijn solo even flink overheen gaat en daar ook flink de tijd voor neemt. Die eer komt hem ook toe in het instrumentale Sleep Tight.
Vanuit de snelheid zet Iceberg wat trager in en een galopperende riff zet hier meer de toon. Zo schrijdt de compositie rustig voort totdat de vlam de knalpijp weer vindt en het tempo wordt opgevoerd en het geheel krachtiger wordt. Na de snelle gitaarsolo lijkt het warempel wel of er een stukje thrashmetal wordt ingevlogen om daadkrachtig Iceberg af te sluiten.
De elementen vanuit de AOR komen aardig terug in Walk Away dat voorzichtig en niet opvallend voorbijgaat. Prettig maar niet zozeer opwindend. In Being Evil wordt het pad van AOR even verlaten om verder te gaan richting de rock and roll met enige AC/DC-accenten. Daar zorgt de ritmesectie dan weer voor terwijl gitaar en zang melodieus blijven neigen naar radiovriendelijke muziek. En zo bewegen we van invloed naar invloed. Middle Ages zou wel eens geïnspireerd kunnen zijn door Queen. Niet mijn favoriete compositie waarin Scott in zijn zang de hoge noten niet altijd even mooi neerzet. Daarnaast is de samenzang dan wel weer leuk. Het is wel een echte meedeiner met een kleine versnelling naar het eind, dus het zou live wel eens goed uit de verf kunnen komen.
Met Don’t Say It raakt de band, geheel binnen de oldschooltraditie even de gevoelige snaar van waaruit een strakke heavymetalriff verder het roer overneemt. Don’t Say It wordt gevolgd door Win The Night dat wel erg gemakkelijk klinkt. Goed voor de mainstreamrocker, maar het album kent naar mijn idee betere composities. Naar het einde toe krijgen we weinig verrassingen meer. When Heroes Die klinkt goed en aantrekkelijk en met Out Of Time trapt Space Vacation nog even het gaspedaal in. Alle beproefde elementen worden nog één keer helemaal samengevoegd in deze compositie van ruim zeven minuten. En daarmee sluit Space Vacation het album netjes af.
Als bonus neemt de band nog even Wasted Years van Iron Maiden onder handen. Een versie die dicht bij het origineel ligt en niet eens als slechte cover gerekend mag worden.
Space Vacation kan met het vijfde album mooi voor de dag komen. De mix van Rock and roll, AOR,Powermetal en bovenal heavymetal weet de band zo te vermengen dat het elkaar niet in de weg zit, wel een soms afwijkend geluid laat horen, maar bovenal mooi past op een aantrekkelijk album.