De kleine zaal van de Effenaar in Eindhoven is vanavond gereserveerd voor Stonerrock. Geen Amerikaanse praktijken vandaag in de Effenaar, maar twee Noorse bands op het menu. Woodland en Spidergawd zullen moeten gaan bewijzen dat je voor spannende riffs niet naar de desert hoeft en er ook in de Noorse fjorden steengoede muziek gemaakt wordt.
De Noorse avond wordt vanavond geopend door Woodland en bij de eerste klanken die deze formatie laat horen gaan meteen de vergelijkingen met Jack White op. De stem van de zanger lijkt als twee druppels water op de White Stripes-frontman. Ook in de muziek horen we heel wat gelijkenissen, maar gelukkig horen we al snel dat Woodland ook een eigen stijl heeft. Woodland speelt blues en roots die ze regelrecht uit de Mississippi Delta halen, maar daar wel een vleugje Trondheim aan heeft toegevoegd. Het podium van de kleine zaal van de Effenaar staat ramvol met instrumenten, waaronder het grote drumstel van het hoofdprogramma. Hierdoor is de staande bas van bassist Hallvard op de achtergrond geplaatst. En dat terwijl zijn bijdrage in Woodland een behoorlijk belangrijke bijdrage heeft. Even lijkt het alsof we alleen zanger Gisle te horen krijgen en dan zou het vrij eentonig blijven, maar gelukkig krijgt hij bijval van de rest van de band waardoor er een veel vollere sound te horen valt. Juist deze samenzang is wat de band compleet maakt en de meeste indruk maakt op het publiek in Eindhoven.
Tijdens het ombouwen blijkt het grootse drumstel van Spidergawd nog niet op de juiste plek te staan. Het krijgt een prominente plaats vooraan op het podium en helemaal in het midden. De rest van de band zal dan ook rondom de drummer worden opgesteld. Ook zien we bassist Hallvard in de weer op het podium en al snel blijkt dat hij ook in Spidergawd zit. Als alles en iedereen klaar is begint Spidergawd aan een indrukwekkende set. Wie had er ooit gedacht dat een saxofoon zich zo goed zou mengen in stonerrock? Spidergawd is dit experiment aangegaan en dit pakt meer dan verrassend goed uit. Rolf Martin blaast de longen uit zijn lijf en maakt enorm veel indruk. Maar niks maakt zoveel indruk als de drumkunsten van Kenneth Kapstad. Normaal gesproken wordt een drummer achteraan op het podium weggemoffeld, maar nu kunnen we de vakman van heel dichtbij aan het werk zijn. Het is keihard werken in Spidergawd en het publiek volgt graag zijn verrichtingen.
Spidergawd heeft de Stonerrock hoog in het vaandel staan en de vergelijkingen met Queens of the Stone Age kunnen regelmatig worden gemaakt. Vooral als de formatie uit Noordwegen hun zogenaamde “ballad” inzet. Eerder werd Spidergawd verweten dan ze geen ballads spelen. Vandaag bewijzen ze het tegendeel met hun versie van een “ballad”. Het publiek geniet van de kunsten en de vuisten gaan met regelmaat de lucht in. Ook waagt men zich aan een dansje of knikt mee op de maat van de muziek. De stijl van Spidergawd laat zich niet te veen in een hokje vangen. Zo schuwt men ook de blues en heavy metal niet en blijken de heren tot veel in staat. Het moet ook heerlijk zijn om een drummer zoals Kenneth Kapstad in je midden te hebben. Samen met bassist Hallvard is hij de drijvende kracht achter de band. Hierdoor mogen de gitarist en saxofonist lekker soleren en jammen en wordt het publiek vermaakt met een steengoede show.
Na elk nummer lijkt de band weer boven zichzelf uit te stijgen en dat is ook te merken aan het publiek. Het applaus wordt groter en telkens denkt men echt met het laatste nummer van de show te maken te hebben. Ook omdat de solo’s langer duren en men elkaar al aan het publiek heeft voorgesteld. Er wordt door Spidergawd een blik naar de zijkant van het podium geworpen en dan krijgt men het seintje dat er nog èèn nummer gespeeld mag worden. Voor de laatste maal gaat de kleine zaal van de Effenaar uit hun dak en geniet iedereen met volle teugen van sax, bas, gitaar en drums. De Noorse take-over in Eindhoven zit er nu echt op…..
Foto’s door Marc Koetse – Rockportaal.nl