Het is altijd leuk om zalen te bezoeken waar je nog nooit geweest bent. Zo ook vanavond, we zijn voor de eerste keer in de Cacaofabriek in Helmond. Dit is een zalencentrum, waar in zaal 1 vanavond de Rammstein coverband Stahlzeit optreedt. Het centrum voorziet in meer dan alleen concerten, het is een multifunctioneel gebouw waar zowel pop, film, exposities en horeca te vinden is. Er is geen voorprogramma, wat eigenlijk wel een welkome afwisseling is. Geen verspilde tijd aan een band waar je niet voor gekomen bent, alleen maar de bedoelde set van de hoofdact. Er is aangekondigd dat de set 90 minuten duurt, de zaal gaat om half 9 open. Eenmaal in de zaal lopen we gelijk tegen de bar aan en we nemen wat te drinken mee naar boven. De zaal heef ook een balkon en daar achter een aparte glazen rookruimte. Deze is iets verhoogd, dus zelfs bij ’t roken is er nog enigszins te zien wat er op het podium gebeurt. Voor het podium is een behoorlijke ruimte vrijgehouden door een aantal hekken. Zoals al aangekondigd en op het podium te zien is, zal er aardig wat vuur gebruikt gaan worden.
Rond een uur of 9 komt Stahlzeit het podium op en knalt er gelijk keihard in met Sehnsucht. Het knallen gaat overigens behoorlijk letterlijk, daar er bij de eerste drums van het nummer een paar explosieve pyro’s worden ingezet. Je zou bijna medelijden hebben met de mensen zonder oordoppen, want de knallen zijn echt hard in het kleine zaaltje. De sfeer zit er gelijk goed in en de band gaat door met onder andere Wollt Ihr Das Bett in Flammen Sehen, Spiel mit Mir en Bestrafe mich. Alle grote hits van de band passeren de revue, waaronder het dramatische Mutter, maar even later natuurlijk ook Mein Teil. Het stukje wat opgevoerd wordt komt exact overeen met wat de echte Rammstein laat zien. Er wordt een grote ketel het podium opgereden, waarin zich de toetsenist bevind. Gekleed in bebloed koks shirt en met de kenmerkende zwaardmicrofoon gaat zanger Heli zich te buiten aan het “koken” van zijn slachtoffer. Bewapend met een flinke vlammenwerper zorgt hij voor een goed bereide toetsenist. Eenmaal “fertig” gaat hij er ook met een aantal onderdelen van de toetsenist vandoor… Gelukkig kan hij op tijd de belangrijkste terug bemachtigen. Weer voorzien van zijn “schwanz” kruipt hij terug tussen zijn keyboards. Alle nummers tot nu toe worden flink meegezongen, het publiek lijkt ze allemaal wel te kennen. Wat opvalt is de gemiddelde leeftijd, deze is redelijk hoog. Ik realiseer me dat Rammstein al een tijdje mee gaat, de band was al de vorige eeuw behoorlijk populair en de echt doorbraak was in 1997. Het lijkt er op dat ook Amerika zo’n bekende is want ook hier doet iedereen lekker mee. Tijdens Du Riecht so gut laat de vuurboog het jammer genoeg afweten, deze gaat ongebruikt het podium weer af. Het vuur en vuurwerk bij Weidmanns Heil is echt oogverblindend. Er worden behalve de normale vlammen ook een aantal felle langbrandende vuurtjes ontstoken die zo vreselijk fel zijn dat ik nog een tijdje paarse vlekken zie.
Ook bij Feuer Frei en Ich Will mag de pyro man zich weer van zijn beste kant laten zien, aan vuur en vlammen zijn er bij deze show werkelijk geen gebrek. Het past goed bij de show en tilt het hiermee naar een hoger niveau. Als laatste nummer van de set krijgen we Pussy voorgeschoteld. Voor de band een beetje vreemde taal, aangezien dit een van de weinige nummers is die voor een flink deel in het engels gezongen wordt. Na een niet al te lange wacht komt de band terug voor de toegift. Daar de toetsenist naar voren komt gekropen en op handen en voeten voor de zanger gaat zitten kan dit maar een nummer zijn, Bück Dich!! Heel de zaal schreeuwt mee en wordt aan het einde van het nummer getrakteerd op een flinke “spritz” uit het “kanon” van de zanger, waar mee hij de achterkant van de toetsenist eerst bewerkt heeft. Het meeblehren gaat goed verder met Du Hast, er is niemand in de zaal die dit nummer niet kent. Als allerlaatste nummer krijgen we het prachtige Engel te horen, wat naar mening van velen toch een van de beste nummers is die Rammstein ooit gemaakt heeft. Nadat de band met z’n allen meerdere buigingen heeft gemaakt delen de drummer en gitarist hun drumstokjes en plectrums uit aan het publiek en verlaten dan onder applaus het podium.
Dit was een avondje genieten. De band is een uitstekende replica van de echte Rammstein. De zanger lijkt in doen, laten en uiterlijk als twee druppels water op Till Lindemann en de “Tanzmetall”, zoals Rammstein die beoogd heeft te maken, komt erg goed over. De toetsenist is een behoorlijk apart typetje, net als bij Rammstein zelf. De pyro show is minimaal net zo goed als bij de shows van Rammstein en heeft goed dienst gedaan om de zaal lekker op te warmen. De sfeer was goed en het zaaltje lekker gevuld. Wie niet de kans heeft om Rammstein te gaan zien, heeft hier een zeer goede vervanger aan. De zaal zelf heeft de zaken goed op orde. Het licht was prima, het geluid is zowel op de vloer als op het balkon prima van kwaliteit en men schenkt bier uit Lieshout, dus we hebben niets te klagen! Nu maar hopen dat men meer van dit soort concerten gaat doen, dan zijn wij er weer graag bij.
Website Stahlzeit
Website De Cacaofabriek
Stahlzeit – Cacaofabriek (Helmond) 01/05/2015
630
vorig bericht