België heeft een lange traditie van eigenzinnige rockbands en of je nu TC Matic, Evil Superstars, Ugly Papas of Deus noemt, van elk van die bands zit er wel iets in Kasper, het derde album van Statue. Maar er zitten onderhuids ook wat jaren ’80-vibes in de muziek. De opbouw en de wendingen van de vroege prog-rock (Genesis, Emerson, Lake & Palmer) of van Alabama Shakes op Sound & Color, het weerbarstige van Talking Heads, Devo en Ian Dury & The Blockheads en de flow van Krafwerk, Telex en Godley & Creme.
Het gaat van licht dansbaar tot voorzichtige noise en houdt halt bij zowat alles wat je daar tussenin kan bedenken. Kasper is een feestdis voor wie zelf in een bandje zit en al eens graag buiten de lijntjes kleurt.