Steel Panther is zo’n love-it-or-hate-it band zoals Five Finger Deathpunch, Electric Callboy of Sabaton. De ouderwetse glam metal in combinatie met een toneelstukje waarin de heren zich voordoen alsof ze in de jaren tachtig leven is niet voor iedereen weggelegd. Hoewel je, en ik ook, vraagtekens kunt zetten bij in hoeverre hun attitude nog past in de huidige tijd valt het muzikale vakmanschap niet te betwisten. Bovendien, door ze puur te zien als satire op de wat ongezonde muziekscene van de jaren tachtig worden ze een stuk genietbaarder. Het laat ook meteen zien namelijk hoe absurd die tijd was.
De band’s liefde voor die tijd wordt bezongen op 1987 met referenties naar Ozzy Osbourne en bands als Guns ‘N’ Rose en Whitesnake en hun videoclip babe Tawny Kitaen. Een modernere tijd wordt aangesproken op On Your Instagram, een ballad over hoe we voor de gek gehouden worden door Insta-filters. Liefdesliedje Magical Vagina bezingt eens iets anders dan de prachtige ogen of het barmhartige hart van een geliefde. Ain’t Dead Yet bezingt op even vulgaire als tragische wijze het leven van een ouder wordende rockster. In hoeverre het autobiografisch is, is niet helemaal duidelijk.
Die nummers mogen wat flauw zijn wellicht, toch laat vocalist Michael Starr zich regelmatig van zijn beste kant horen. Op All That And More geeft hij verschillende zangtechnieken niet onverdienstelijk de ruimte. Het ietwat funkier gitaarwerk op Put My Money Where Your Mouth is doet denke aan Aerosmith. Dweezil (zoon van) Zappa hebben ze zover gekregen zijn gitaarvirtuositeit te laten horen op Is My Dick Enough. Of dat ook zijn gesnurk is op het eind van dat nummer weet ik niet.
De haters zal het niet overhalen naar het andere kamp. Voor de lovers is er weer genoeg te genieten.