Stefan Berggren heeft in zijn zeer gevarieerde carrière gewerkt met een flink aantal grote namen in de rock industrie. Zo zong hij met Uriah Heep, Manfred Mann en Bernie Marsden. Hij maakte deel uit van Snakes in Paradise, the Company of Snakes en de Don Airey band. Ooit begon hij als tiener samen met Fredrik Akesson (Talisman, Opeth ea) een bandje onder de naam One Cent. Geldproblemen en net iets andere muzieksmaken deed hun wegen scheiden. Op dat gebied dan. Want de heren zien elkaar nog regelmatig. Iemand waar Stefan ook erg veel mee werkt gedurende zijn gehele loopbaan is Joakim Svalberg. Juist… ook hij is nu aan Opeth verbonden als toetsenist. De heren hebben samen in 1997 éénmalig een album uitgebracht met hun band Four Sticks. Hierna ging het via bands als Razorback, Prins Svart en een volgens eigen zeggen geweldig optreden met Lee Kerslake naar dit nieuwe solo-album dat hij tevens helemaal zelf geschreven en geproduceerd heeft vanuit zijn Grandjam Music Studio in Stockholm.
Maar een solo-album van iemand met zoveel bekenden in het wereldje zou geen solo-album zijn zonder medewerking van een aantal muzikale vrienden. Onder andere Johannes Nordell (drums) en Tomas Thorberg (Bas) deelden de ruimte met Don Airey, de eerder genoemde Joakim Svalberg en Stephen Bentley Klein.
Het album bevat een tien-tal nummers waarbij de gemiddelde rocker van gaat kwijlen. Zeer goede bluesrock meets Deep Purple en classic rock. Stefan zelf heeft een zeer goede stem en weet heel goed waar hij mee bezig is. Ik kan mijn hoofd niet stil houden als ik zit te luisteren. Ongemerkt zit ik lekker mee te knikken op het stampende ritme. Lekkere Moog en orgelpartijen op de achtergrond die de muziek dragen. Zeer gelaagd en mooi in balans. Een aanrader voor de liefhebbers van dit genre. En zeer zeker ook erg interessant om de gehele catalogus van deze heer eens lekker door te spitten. Daar zitten heel wat pareltjes tussen.