Stevie Ann – Effenaar (Eindhoven) 30/05/2013

Het is 2005 als ik voor PopEi in Eindhoven een fotoverslagje moet maken van een concertavondje met als thema ‘singer-songwriter’, waarbij een van de artiesten de dan 19-jarige Stevie Ann is. Een beetje zenuwachtig en onwennig wordt het debuutalbum Away from Here vertolkt. Maar wie een beetje door deze zenuwachtigheid heen weet te prikken, hoort een jongedame met potentie. Zal ze haar droom in de muziek waar kunnen maken?
Een aantal jaren later zie ik haar nogmaals in de W2: duidelijk gegroeid in haar stem en haar zelfverzekerdheid weet ze met het grootste gemak een volle zaal te bespelen. En vanavond staat ze in flink volgepakte kleine zaal van de Effenaar…
Cas mag openen voor Stevie Ann: een 16 jarige jongeman die omringd door 3 leeftijdsgenoten voor de opwarming van het publiek mag zorgen. Net als van de hoofdact liggen de roots in Limburg, en aangezien dit geografisch op een steenworp afstand is is het aandeel Limburgs in de zaal erg hoog: er is duidelijk een hoog gehalte familie, vrienden en bekenden in de zaal aanwezig. Dit wordt bevestigd door het enthousiaste onthaal vanuit de zaal als we een relaxte en laid-back set van eigen werk en covers te horen krijgen. Nog niet door de wol geverfd, maar wel als een vis in het water op het podium: ik ben benieuwd wat de komende jaren voor dit aanstormend talent gaan brengen.
Als Stevie Ann opkomt is duidelijk dat ik mijn beeld van haar wat ik nog in gedachten heb even bij moet gaan stellen: het schuchtere meisje is een jongedame geworden, en gekleed in sexy jurk straalt ze uit dat het podium ‘haar territorium’ is. Ze is momenteel veel in Los Angeles te vinden, en dit is ook te horen in de muziek: de schuchtere liedjes hebben plaats gemaakt voor een vollere rock sound waar de nodige Amerikaanse randjes aan te ontdekken zijn, en waarin haar eerbetoon aan de folkrock helden van de seventies terug te vinden is.
Afwisselend zingt ze alleen of bespeelt ze haar gitaar erbij, en strak wordt de setlist van oud en nieuw materiaal afgewerkt, waarop ook een flink onderhanden genomen cover van Personal Jesus niet op ontbreekt als afsluiter van het hoofdgedeelte, waarbij ze er natuurlijk niet aan ontkomt om een toegift te spelen. Wat ik persoonlijk een klein beetje jammer vind is dat ze niet wat meer van de gelegenheid gebruikt maakt om het publiek tussen de nummers door wat persoonlijker te bespelen, per slot van rekening is het bijna een thuiswedstrijd van haar. Maar afgezien van deze (persoonlijke) opmerking kan ik niet anders concluderen dan dat deze jongedame samen met haar band een overtuigend optreden hebben weten neer te zetten.
Setlist: Never go home – Every highway – Breaking on you – Love will wait for you – Light up – Poetry man – You versus me – Say a little prayer – Easy – Leave me standing here – I believe in love – Dirty feelings – Winner of us – Personal jezus – One year of love – House of cards – Here in California