Ee
Deze Franse formatie bestaat uit zanger/songwriter Chris Go en multi-instrumentalist Loic D. Het album opent met That’s A War, een nummer dat oproept om in opstand te komen tegen de sleur van elke dag. Het is een nummer dat lekker uptempo gebracht wordt. Killing Summer is een somber en donker nummer, een beetje gothic. De zang is duister en monotoon, de instrumentale stukken zijn melodisch en lopen lekker lang door.
Holy begint met een zware gitaar riff en wordt gevormd tot een lekker rocknummer. Zo zijn we drie nummers verder en hebben we allerlei variaties gehoord. Op de nummers zorgt de combinatie van stemmen, man en vrouw, tot een mooie interessante mix. Het is moeilijk om deze muziek te labelen, het heeft iets van punk, iets van rock. En dan is het ineens weer bijna tropisch in het nummer Caribbean Dive. De band weet de luisteraar wel aan zich te binden.
Wolves is een rustig nummer met veel piano werk, en ook Croisette is een rustig nummer. Het lijkt alsof we richting het einde van het album de stevige nummers achter ons hebben gelaten. Maar dan wordt het toch weer steviger in Cold Blood Tear. Tien uiteenlopende nummers zorgen voor iets minder dan veertig minuten vermaak. Veel tempo wisselingen en genoeg variatie tussen de nummers onderling zorgt er voor dat dit een album is dat je niet snel vergeet. Het is een mooi debuut voor deze band, en nu is het afwachten in welke richting de muzikale ontwikkeling gaat.