Stormram Stoner-night – JH Knipperlicht (Zulte, België) 06/07/2019

De opkomst kon beter, maar het Belgische dorpje Zulte had vorige zaterdag zijn eigen bescheiden Desertfest. Stormram organiseerde een stoneravond in jeugdhuis Knipperlicht en mocht vier topbands verwelkomen die elk een verschillende hoek van het genre verkennen en die bovendien elk nieuw werk in de pijplijn hebben. Deze thema-avond van Stormram was de laatste in een reeks van zes waarin eerder o.m. doom, death en heavymetal aan bod kwamen. De club-avonden vormen een alternatief voor het Stormram-festival, dat ook al volledig met talent uit eigen land opgebouwd was. Dat festival keert nog niet terug in 2020. In december start wel een nieuwe reeks clubconcerten.
Von Detta mocht als eerste local hero de spits afbijten. Deze band werkt sinds vorig jaar met een nieuwe zanger. Tom Claus (van Congress en Family Of Dog) werd vervangen door Manuel Remmerie (van Majestic Sun). De opnames van het nieuwe album, de opvolger van Exit Grand Piano uit 2017, zijn al achter de rug. Van het nieuwe album zit de single Devil’s Child al vroeg in de set. Deze band is duidelijk een diesel. Het duurt tot een eind voorbij de helft van de set vooraleer de muzikanten fysiek en mentaal los lijken te komen. Enkel zanger Remmerie doet van hij het begin wat meer moeite en gooit zich met veel pathos en emotie in de strijd. De tracks van Von Detta zijn best wel vet. Get Better heeft o.m. een leuke disco-drumbeat en met name de intro’s zitten goed in elkaar. Die disco-roffel verwacht je niet meteen in swampy desertrock, maar het werkt wel. Von Detta houdt zich bij momenten mooi aan het desertrock-recept, met langgerekte, stoffige en warmbloedige tracks, maar ze nemen ook de tijd om af en toe een eigen gezicht te tonen. Ze sluiten hun set in Zulte af met – goed gevonden – Thanks For Your Time.
 
Turpentine Valley heeft drie nieuwe tracks klaar. Die volgen binnenkort als EP op het vorig jaar op cassette uitgebrachte titelloze album waarmee deze band zich op de kaart zette als instrumentale postrock/postmetalband met hints van sludge en stoner. De band liet op deze thuismatch echter niet in zijn kaarten kijken en speelde dezelfde set als de voorbije twee jaar: het album, in de juiste volgorde, met als orgelpunt een verschroeiende versie van Trauma. Je zou dat als een soort van luiheid kunnen bestempelen, maar het is nog meer een vorm van respect voor het album. Over de volgorde van de tracks werd – net als over de podiumaankleding – lang nagedacht en dat gooi je niet zomaar te grabbel, zoals ook een regisseur zijn film niet opnieuw monteert voor elke keer dat die vertoond wordt. Overigens brengt Turpentine Valley dit materiaal dezer dagen met veel meer vertrouwen en met meer ‘dash’ dan bij de albumvoorstelling, die overigens in dezelfde kelder in Zulte georganiseerd werd. Voor een band die het moet hebben van sfeer en muzikale details zou het interessant zijn om die subtiel afwijkende versies van vandaag te kunnen vangen in een live-registratie. Inzake nieuw werk bleven we dus evenwel op onze honger zitten. Dat maakt de verwachtingen enkel groter.
 
De band waar het publiek in Zulte het meeste naar uitkeek, was misschien wel Fire Down Below. Hun in eigen beheer uigebrachte debuut Viper Vixen Godess Saint werd heruitgebracht door het Amerikaanse label Ripple Music. Dat bracht vorig jaar ook het tweede album, Hymn Of The Cosmic Man, uit. Het is stoner, maar dan gekruid met fuzz, psych, grunge en spacerock. Fire Down Below was in Zulte veruit de meest catchy band. De meest geroutineerde leek het ook wel. Deze band mag vaak aantreden op de grotere festivals (Alcatraz, Desertfest, …), maar voelt zich daarbij niet te goed voor kleine venues als de Kinky Star in Gent, de Elpee in Deinze of Little Devil in Tilburg. Niet alleen zitten de tracks van Fire Down Below verdomd goed in elkaar, ze brengen ze ook met de vingers in de neus en met een cool over zich die we van een Vlaamse band niet gewoon zijn. Hun set zit ook visueel goed in elkaar. Naar het einde toe versterkt bassist Bert drummer Sam door met een extra drum in het publiek te gaan staan en het ritme nog wat meer kracht bij te zetten. Eerder maakte ook al zanger-gitarist Jeroen al spelend reeds een wandeling door de kelder van Knipperlicht. Dat ze zelfs daar aan denken voor een al bij al bescheiden show, maakt dat we van deze band nog heel wat moois kunnen verwachten. Van hun set in Zulte kunnen we alleen Dust niet meteen koppelen aan één van de albums, maar het is niet duidelijk of dat al een nieuw nummer is. Het hardst haalde Fire Down Below uit met Dashboard Jesus en The Mammoth.
Your Highness mocht afsluiten in Zulte en deed dat met veel zelfvertrouwen. Hun groovy, sludgy stonermetal is een stuk ruwer en rauwer dan die van Fire Down Below en toch bouwen ze die met nagenoeg dezelfde elementen op. Ook deze band heeft na passages op Desertfest, Graspop, Roadburn en Into The Void niets meer te bewijzen, al bleven ze een tijdje uit de spotlights. Bassist Jorn zit inmiddels ook bij Bark maar voelt zich toch nog helemaal in z’n element tussen de bandleden van Your Highness. Nieuw studiomateriaal komt er later dit jaar aan, op 11 oktober, maar voor de set in Zulte werd ook nog teruggegrepen naar de albums van 2011 en 2015. De nieuwe tracks zijn minstens zo goed als het oudere materiaal en dat is goed nieuws voor de fans. Your Highness speelt nog steeds alles aan gort.