Op een regenachtige vrijdagavond begint het weekend goed met een concert van Stream Of Passion en support Sin7sinS in de Noord-Holandse stad Purmerend. Na een zoektocht naar een werkende parkeerautomaat storm ik net op tijd de P3 binnen. Echter blijkt dat ik best nog rustig een kop koffie had kunnen nemen vooraf.
Om half 9 zou de support act Sin7sinS beginnen, maar doordat de geluidstechnici op zich laten wachten duurt het nog tot bijna 9 uur eer de band eindelijk kan beginnen. Door tijdgebrek krijgen ze slechts 25 minuten waardoor er een enkel nummer van de setlist geschrapt moet worden. De metalband vindt z’n oorsprong in Rotterdam en is opgericht in 2007. In 2014 is hun nieuwe album Purgatory Princess uitgekomen, welke lovend door de pers is ontvangen. Sin7sinS begint haar set vol enthousiasme. Helaas is het geluid in het begin nog steeds niet goed ingesteld, waardoor met name de gitaar van Gen Morphine de eerste 3 nummers niet te horen is en hij heeft hier zelf ook last van. De bandleden laten zich echter niet kisten en spelen alsof er niets aan de hand is, maar zeggen het achteraf wel vervelend te vinden hoe het is gegaan. Zangeres Lotus windt het publiek om haar vingers met haar no-nonsense voorkomen en regelmatig gaat ze in duet met Gen Morphine die naast zijn gitaarspel ook nog eens over een krachtige stem beschikt, zowel wat cleane vocalen als grunt betreft.
En dan is het tijd voor Stream Of Passion. Het is inmiddels gezellig druk in de kleine zaal van de P3, maar uitverkocht is het zeker niet. Ook nu duurt het nog geruime tijd voor de band kan beginnen. Met name bij drummer Martijn Peters duurt het een tijdje voordat alle onderdelen van zijn drums goed op het geluidsysteem zijn aangesloten. Als alles eindelijk in orde is, wordt het intro gestart. Stream Of Passion heeft dankzij crowdfunding in 2014 het album A War Of Our Own kunnen uitbrengen. Het krachtige eerste nummer van dit album Monster wordt ingezet en Marcela Bovio laat met een loepzuivere stem meteen horen wat ze in huis heeft. Haar Mexicaanse achtergrond en Spaanstalige teksten in enkele nummers geven het geheel een sensueel, warmbloedig tintje. Alle bandleden laten een krachtige performance zien en zoals gewoonlijk maakt bassist Johan van Stratum af en toe een reuzensprong de lucht in. Na zo’n half uurtje gespeeld te hebben is het tijd voor een rustmomentje, waarop Marcela vraagt het publiek heel stil te zijn. Dat is erg prettig, want tot op dat moment zijn er enkele bezoekers, die nota bene voor haar neus staan, erg hinderlijk met elkaar aan het praten. Uiteindelijk gaan ze gelukkig ook de zaal uit. Bij het intieme For You krijgen de stem en het vioolspel van Marcela alle ruimte, waarbij ze slechts begeleid wordt door Jeffrey Revet op de toetsen. Daarna is er een momentje voor hem alleen waarop hij laat horen een zeer begaafd klassiek geschoold pianist te zijn. Na dit rustmomentje is het uiteraard weer hoog tijd om te knallen en krijgt ook drummer Martijn even zijn one minute of fame. Na anderhalf uur gespeeld te hebben besluit de band de set met het toepasselijke In The End. Maar uiteraard vinden zowel de band als het publiek het wel zo leuk als er een toegift wordt gespeeld, dit keer in de vorm van de nummers Lost en het “oudje” Haunted. En hiermee komt een eind aan een degelijke set van een band die alweer bijna haar 10-jarige jubileum viert.
Setlist: Intro – Monster – A War Of Our Own – Autophobia – My Leader – For You – Exile – Delirio – Now Or Never – Dont Let Go – Burning Star – The Scarlet Mark – The Curse – Street Spirit – Collide
