Het Zweedse Streetlight brengt AOR zoals het hoort te klinken. Dit doet men met een uitstekende zanger. De stem van Johannes Häger klinkt aangenaam, krachtig en melodieus. De band musiceert alsof het een lieve lust is. De keyboard kent dat typische jaren tachtig geluid zonder oubollig over te komen. De gitaar zingt, de bas plukt en de drums klinken wat ver weg in de mix om niet te hard te worden. Het is melodieuze rockmuziek die goed geschreven en uitgevoerd is. Er valt geen speld tussen te krijgen. Mede met dank aan de uitstekende productie. Toch knaagt er iets bij het beluisteren van Ignition. De band heeft namelijk erg goed naar hun (grote) voorbeelden geluisterd. Daardoor is de plaat absoluut aangenaam om te beluisteren maar echt verrassen doet het nergens. Het is de vraag of dit moet. Het genre vraagt namelijk om kwaliteit en niet zozeer om vernieuwing of een andere aanpak. Ignition heeft alles om een fan van het genre te bekoren. Het is prima muziek die goed bedacht en uitgevoerd is. Het mist net iets teveel eigen gezicht om boven de rest uit te steken. Een kniesoor die daar op let?