Het voorprogramma wordt verzorgd door de Dirty Heads die eveneens uit Californië komen. De rappers/rockers zijn net begonnen als we de zaal binnen komen. Opvallend is wel dat het nog lang niet vol is. Er staat een gezellige menigte maar het is allesbehalve vol. Dit verandert wel enigszins naarmate het optreden vordert en de tijd voordat Sublime with Rome van start gaat minder wordt. De Dirty Heads zijn met vijf man. Ze spelen een mix van reggae en rock met wat ska-invloeden alhoewel daar in deze set weinig van terug te vinden was. De mannen spelen rustige nummers waar vooral hiphop en reggae-achtige invloeden de boventoon voeren. Uiteraard ontbreekt de hit Lay Me Down niet. Al met al een prima opwarmer dat uitstekend aansluit met de hoofdact Sublime with Rome.
Tegen half tien komen de mannen van Sublime with Rome het podium op. Sublime with Rome is de oude hiphop/dub/skapunkband Sublime in hernieuwde vorm met zanger Rome Ramirez. In 2010 werd er besloten om de band nieuwe leven in te blazen. Dit heeft geleid tot een nieuw album in 2011 en een hoop touren. Helaas moet er geconstateerd worden dat er steeds minder van het oude Sublime overblijft. Nu drummer Bud Gaugh is afgehaakt is bassist Eric Wilson het enige overgebleven lid van de originele bezetting. Alhoewel de muziek er over het algemeen niet onder lijdt had ik al wel gemerkt dat er minder gerockt wordt dan voorheen. Het geluid is meer relaxed, anders, maar nog steeds wel herkenbaar Sublime. Dit is vanavond ook erg merkbaar. De focus ligt op reggae/dub en er wordt in mindere mate gerockt.
Door het weinige gebruik van rockelementen (in S.T.P., Greatest Hits en Soulcraft dan wel) is het hier en daar een beetje aan de eentonige kant maar alsof de duvel ermee speelt is het dan juist tijd voor Badfish en Let’s Go Get Stoned. Er is weinig tot niets aan te merken op het optreden. Zelfs Eric is op een lach op zijn gezicht te betrappen. Het moet niet gekker worden. Wel is het jammer dat er maar twee nummers van het album Yours Truly worden gespeeld waaronder eentje in de toegift.
Missen we dan nog iets? Misschien de twee grootste hits? Juist. Maar die komen samen met hun recente single Panic in de toegift aan bod. Zoals altijd het beste voor het laatst bewaard hoort te worden worden What I Got en Santeria met verve gespeeld. Het publiek zingt alles woord voor woord mee. Wat een afsluiter, wat een avond. Van de originele bezetting mag dan steeds minder over blijven, de muziek staat nog steeds als een huis.