Nadat Brad Nowell aan een overdosis heroine aan zijn einde kwam besloten leden en vrienden van de band al door te gaan met een andere band. De omvangrijke band ‘Long Beach Dub Allstars’ werd opgericht en representeerde de Long Beach Style maar al te goed. Alleen, niet zoals Sublime dat kon. Klopt. En dat was ook niet de bedoeling. Feit was wel dat de muziek minder heftig werd. De relaxte deuntjes van Sublime werden gehanteerd maar de rock bleef grotendeels achterwege. Begrijp me niet verkeerd. De muziek is geweldig. Maar, nee geen Sublime. De ‘Sublime Style’ (straight from Long Beach) kenmerkt zich door een grote variatie in de muziek en een do-it-yourself-attitude. Muziek maken die je leuk vindt, of het nou rockt of niet. Of juist weer alle stijlen in één nummer. Daar was Sublime goed in. Echter Sublime with Rome is op hun debuutalbum iets minder gevarieerd. Kwalitatief allemaal prima. Maar, je raadt het al, geen Sublime.
We zijn de afgelopen maanden al op twee nummers getrakteerd van Rome en de veteranen. Het nummer ‘Panic’ (tevens de opener van de plaat) is Sublime ten voeten uit. Heerlijk rockend en een aanstekelijk skadeuntje. Ik was aangenaam verrast. Tweede nummer dat al op internet te vinden was is ‘Murdera’. Dit nummer is een heerlijke mix die tussen reggae en ska in hangt. Het is slim dat de heren juist deze twee nummers online hebben gezet aangezien uitgerekend deze twee songs verreweg de beste nummers zijn op ‘Yours Truly’. Zoals we kunnen (en mogen) verwachten staan er ska, reggae en rocknummers op het album. Echter het merendeel is erg ingetogen. Wel wordt er flink gerockt met de nummers ‘Papercuts’ en ‘My World’. De deuntjes zijn aanstekelijk. Maar er mist iets. Okay ik hou op met vergelijken. Het beste is om de band als iets nieuws te zien en vanuit die opinie alles te bekijken. Ook staat er een nogal verrassende samenwerking op met Wiz Khalifa, iets waar veel trouwe fans toch enigszins moeite mee hebben. Ik persoonlijk vind het ook het minste nummer van het album.
Concluderend kan ik zeggen dat ik over het algemeen gezien positief verrast ben. ‘Yours Truly’ zit muzikaal en tekstueel prima in elkaar. Rome zingt de sterren van de hemel en Bud en Eric tonen aan hun kunstjes nog lang niet verleerd te zijn. Het album ‘rockt’ minder dan wat ik had verwacht maar door de zorgvuldig uitgekozen rangorde wordt ‘Yours Truly’ niet eentonig. Al met al een prima debuutplaat van een band die eigenlijk nooit weg is geweest. Het heeft weinig zin om te blijven hangen in het verleden maar toch betrap ik mezelf er op dat ik de oude albums ineens (te) vaak opzet. Ach, wat is er mis met een beetje heimwee naar vroeger?