Suicidal Tendencies – 013 (Tilburg) 02/02/2016

Het in 1981 door Mike Muir opgerichte Suicidal Tendencies is van oorsprong een hardcore band. In de loop der tijd werden speed, thrash & punk invloeden aan de muziek toegevoegd, en de daaruit voortvloeiende nummers als Institiutionalized en You can’t bring me down zijn evergreens in de scene geworden. Stem en gezicht van de band destijds waren Mike, en hij is 35 jaar later het enige overgebleven originele lid van het gezelschap. De band staat bekend om hun energieke optredens en afsluiters met publieksparticipatie waarbij iedereen op het podium welkom is. Het is niet de eerste keer dat ik ze live zie, en mijn verwachtingen in een uitverkochte Jupiler zaal van de 013 zijn eigenlijk niet echt bijzonder: ik ga er van uit gewoon weer een moddervette show te zien…
Het optreden van de support van vanavond is een thuiswedstrijd: het Tilburgse Milkman mag de spits afbijten. Deze band bestaat inmiddels al meer dan 20 jaar en is zeker in de eigen omgeving een graag geziene hardcore/punk band. Zij zijn drie kwartier lang gastheer van de zaal die zich gestaag steeds meer vult, en vormen muzikaal gezien een prima voorloper van de headliner. Toch slaat het vonkje nog niet helemaal over: de vullingsgraad aan de bar achterin is beduidend hoger dan bij het podium…
21:15 uur is volgens de timetable het tijdstip dat Suicidal Tendencies gaat beginnen. Als ik mij ruim van te voren een weg naar voren probeer te banen, is duidelijk dat dit toch de band is waarvoor iedereen is gekomen. Op de website is al een tijdje “uitverkocht” te lezen, mijn impressie in de zaal is “bomvol”. De capaciteit van de zaal van 700 bezoekers is verdeeld over de begane grond en een balkon achterin de zaal, maar het is duidelijk dat velen dit concert niet vanaf een afstandje en uit de hoogte willen aanschouwen: het balkon is opvallend slecht gevuld en de zaal des te meer. Uitgebreid “ST” roepend krijgt de band een warm welkom!
Je kan een setlist zodanig samenstellen dat je een opbouwende lijn in je concert krijgt. Je kunt ook gewoon meteen met You can’t bring me down beginnen, wat middels een extra lange intro en einde flink opgerekt wordt, zodat je de zaal binnen no-time tot een gekkenhuis weet te krijgen. Het is meteen weer duidelijk: de live kwaliteiten van Mike en zijn bandleden zijn van ongekend hoog niveau, de energie spat er vanaf de eerste noten vanaf.
In de loop van de avond blijkt dat de band voor de setlist voornamelijk naar het oude werk terug grijpt: de albums Suicidal Tendencies, Join the army, How will I laugh tomorrow when I can’t even smile today en Lights… camera… revolution vormen het grootste gedeelte van de setlist, en hier zal niemand over klagen. Onvermoeibaar komen 14 nummers langs en zoals iedereen van ze gewend is: tijdens Pledge your allegiance is het audience partition time: iedereen die wil mag het podium op voor de grande finale. Kortom: een typisch ST-optreden: loeihard, retestrak en gewoon goed. Fenomenaal goed…
Setlist Suicidal Tendencies: You can’t bring me down – Two sided politics – I shot Reagan – War inside my head – Possessed to skate – Subliminal – I saw your mommy – Trip at the brain – Send me your money – I want more – Cyco vision – Fascist pig – How will I laugh tomorrow – Pledge your allegiance