Still Cyco Punk After All These Years heet het resultaat en dat is een tikkie verwarrend. In 1993 bracht Suicidal Tendencies een album uit dat Still Cyco After All These Years heet – en dat was dat weer een nieuw opgenomen versie van ST’s debuutalbum. Volgt u het nog? Still Cyco Punk After All These Years is echter een remake van Lost My Brain! (Once Again), Cyco Miko’s debuut-soloalbum, waarop onder anderen gitaristen Steve Jones (Sex Pistols) en Dave Kushner (Velvet Revolver) te horen waren.
Nou ja, het is grotendeels een remake, om precies te zijn. De twee laatste tracks van het originele album ontbreken (Cyco Miko Wants You en Ain’t Mess’n Around), er is een nieuwe track Sippin’ From The Insanitea en de volgorde is omgegooid. Volgens Cyco Mike was Suicidal Tendencies destijds niet de juiste band om een punkplaat mee te maken en is de bezetting met drummer Dave Lombardo, gitarist Dean Pleasants en wéér een fenomenale bassist, Ra Diaz, wel de juiste band daarvoor. Zo groot is het verschil niet voor mijn gevoel. Europese punk en metal waren twee volkomen verschillende werelden, maar in de VS is er altijd een stroming geweest waarbij punk en metal dicht bij elkaar lagen. Rage Against The Machine en The Offspring waren commercieel het succesvolst, maar Suicidal Tendencies hoorde daar altijd ook al bij.
Maar goed, Cyco Mike wil het materiaal nog een keer uitbrengen met bezetting van Suicidal Tendencies waar hij blij mee is en uitgebreid kunnen toeren met materiaal dat hem nog steeds na aan het hart ligt. Het soloalbum ken ik niet en is ook niet te streamen, dus een vergelijking kan ik niet maken. Wat ik wel kan beoordelen is de uitwerking op Still Cyco After All These Years en die is zo strak als wat. Wat wil je met Dave Lombardo als drummer. Dean Pleasants doet precies wat hij al jaren doet en met alle tracks up-tempo en veel geschreeuwde koortjes is het een soort The Offspring on steroids.
Het rockt als een tierelier. Met I Love Destruction en F.U.B.A.R. begint het album met twee beukers die er om vragen om meegebruld te worden en zo zit je al snel in de sfeer van het album. De nieuwe track Sippin’ From The Insanitea vind ik een van de mindere – de titel is leuker dan de track zelf. Ondanks dat Cyco Miko de humor vooral bewaarde voor Infectious Grooves-albums is wat je op Still Cyco Punk After All These Years hoort toch vooral pretpunk. Cyco Miko is als zanger beperkt, maar weet er genoeg uit te halen om het zo’n veertig minuten leuk te houden. En, niet onbelangrijk, de heren geven elkaar de ruimte, zodat de verre van ingetogen instrumentale partijen niet tot één brij van lawaai worden.
Tegelijk denk ik dat veertig minuten voor de meesten ook wel lang genoeg is. Het duurt nooit lang voor het gaspedaal weer stevig ingedrukt wordt en dat heeft tot gevolg dat het na verloop van de tijd wel wat eenvormig wordt. Live is dat niet zo’n probleem, maar op een album merk je dat wel. Er zijn een aantal songs die dat tegengaan, simpelweg omdat ze net even iets beter en memorabeler zijn. Probleempje: die staan met de gewijzigde tracklisting bijna allemaal aan het begin.
Nou ja, misschien moeten we Still Cyco Punk After All These Years ook vooral zien als een vehikel om een paar jaar te toeren met ouder materiaal. Suicidal Tendencies zorgt dan tenminste nog voor een verse, geupdatete versie…
Suicidal Tendencies website