Summerrock 2016 – Oosterzele (België) 04/06/2016

Summerrock is niet het grootste metalfest van het België, maar zeker en vast één van de gezelligste. De organisatoren hebben sinds de start van het festival wat moeite om een geschikte locatie te vinden. Er waren reeds edities in open lucht in het dorpje Erpe-Mere en een afgelaste editie in de Florahallen in Aalst in 2014. Dit jaar koos de organisatie opnieuw voor een indoor-locatie: zaal Ambacht in het landelijke Oosterzele. Doordat op 4 juni de zomer en de zon niet echt wilden doorbreken, bleek dat achteraf geen slechte keuze.
De organisatoren houden vast aan de formule om bands uit eigen land en beginnende buitenlandse bands kansen te geven om zich naast enkele internationale vaste waarden te zetten. De locals van WildHeart mochten Summerrock op de middag openen met een set nummers die doen denken aan Mötley Crüe, Guns ’n Roses, Skid Row en Def Leppard: hard rock en een vleugje sleaze en glamrock.  De band heeft pas een nieuw album uit en daar werd gretig uit geput voor Summerrock: van opener On The Run tot afsluiter Never Let Go. De band speelt heel strak en het publiek reageert voorzichtig enthousiast, o.m. op Stone Cold Fox.
De tweede band die het podium van Summerrock bestijgt, is Drakkar uit het Franssprekende deel van België. De oudgedienden, de band bestaat sinds 1983, brengen technische en melodieuze speed metal. Halfweg de show haalt zanger Leny met de fans herinneringen op aan de nog niet zo lang geleden overleden Thierry, de derde gitarist van Drakkar, en vervolgt dan met zinderende versies van Yerushalayim (Jerusalem) en Lost uit het laatste album Once Upon A Time in Hell en klassieker Rise & Fight van het album X-Rated uit 1988. De band plooit zich dubbel  voor de fans en kan tevreden terugkijken op een leuke set, zo vroeg op de dag.
Rik Priem’s Prime, de band rond gitarist Rik Priem, bracht vervolgens een heel strakke brok heavy metal. Priem en zijn band speelden foutloze versies van o.m. Flirting with an Alien, Bloodrush en Babylon Rising. De band greep net nog naast het Belgische ticket op de Wacken Battle in Zingem, maar toonde in Oosterzele dat ze hun plaats tussen internationale acts zeker waard zijn.
Na het meer subtiele Rik Priem’s Prime was het tijd voor de pletwals van Komah, net als Drakkar uit het zuiden van België. Deze band bracht met veel energie en woede een moderne mix van Pantera en Korn. De meegereisde fans wisten de agressie en power zeer te smaken.
Met Woslom trad de eerste buitenlandse act aan op Summerrock. Deze Brazilianen brengen net als heel wat van hun landgenoten speed thrash. Denk aan Metallica ten tijde van Ride The Lightning, maar dan nog een versnelling hoger en bij momenten nog complexer. Zanger Silvano heeft ook de looks van de jonge Hetfield en dat is de dames in het publiek zeker niet ontgaan. De band is in Oosterzele al aan zijn vierde Europese tournee bezig, maar staat nog steeds gretig als een roedel jonge wolven op het podium. Geen andere band staat op Summerrock met zoveel plezier te spelen en dat slaat ook over op het publiek. De band put in Oosterzele veelal uit het pas verschenen album Near Life Experience, maar de uitschieters zijn het oudere werk: Pray to Kill en Time to Rise.
 
Daarna is het tijd voor Crossing Edge uit Oostenrijk. De bandleden hebben de looks van een schaak-club op de hogeschool en voelen zich wat miscast op dit metalfest in Oosterzele. Wat ze brengen is stevige rock die bij momenten overslaat in emo- en metalcore. Zelf noemen ze het moderne, melodieuze metal. Op het moment dat ze een foutloze cover brengen van een Hammerfall-song lijkt de vonk op het publiek over te slaan, maar daarna wordt de vaart uit de set gehaald. Crossing Edge sluit op Summerrock af met een knappe versie van hun huidige single Break Out en mag besluiten dat de verovering van België niet onmogelijk is, maar dat er daarvoor nog wel wat werk aan de winkel is.
Think of A New Kind is een Franse band die melodieuze deathmetal brengt, zo ongeveer in het straatje van Soilwork en Hatesphere. Het is een goed geoliede machine die net als Komah eerder op de dag als een sneltrein over het publiek dendert.
Het Britse Monument refereert openlijk naar heel wat bands uit de beginperiode van de heavy metal, zoals Saxon en Helloween, maar nog het meest naar Iron Maiden. Op Summerrock doet de band van zanger Peter Ellis (ex-White Wizzard) verwoede pogingen om de zaal te doen ontploffen, maar dat lukt maar half. Ze krijgen wel lekker veel applaus. Afsluiter Rock The Night slaat nog het meeste gensters en levert meteen het eerste bisnummer van de dag op.
Aan de shirts te zien, waren de meeste bezoekers van Summerrock gekomen voor Ancient Rites en voor Nervosa. Deze drie Braziliaanse meiden brengen thrash metal met een flinke scheut death. De band speelde al eerder in België (en in Nederland) en is zowat constant op tournee. De nummers komen afwisselend uit hun bejubelde debuutalbum Victim of Yourself en de pas verschenen opvolger Agony. Uitschieters zijn Into the Moshpit, Surrounded by Snakes en Failed State. Hoewel gitariste Prika Amaral en zangeres/bassiste Fernanda Lira het meeste de show stelen, moet hier toch vermeld worden dat drumster Pitchu Ferraz inzake snelheid en precisie bijna al haar collega’s op Summerrock in de schaduw zet.
Het is al middernacht als Ancient Rites het podium betreedt. De band kende sinds zijn ontstaan in 1988 al vele gedaantes, maar is in België een instituut. Ze brengen een mix van black metal met veel folk- en pagan-invloeden. De band doet het tegenwoordig zonder bas en keyboards, maar begint heel wat nummers met een sample. Ancient Rites brengt in Oosterzele heel wat nummers van het vorig jaar verschenen album Laguz, met Carthago Delenda Est en Under The Sign of Laguz helemaal vooraan in de set, en brengt voorts ouder werk als Mother Europe (uit Fatherland). Zanger Gunther Theys is opvallend goed bij stem en de gitaristen Erik Sprooten en Thomas Cochrane staan duidelijk op scherp, ondanks de matige belangstelling van het publiek. Toch een mooie afsluiter van een geslaagd Summerrock.