De single TIIT is enerzijds heel representatief voor het geluid van Sun Of The Suns, hoewel de compositie (ten aanzien van het andere werk op het album) ook weer heel toegankelijk is. Het heeft een zeer sterke melodie in zich dat als metaallijm de krachtige stukken met elkaar verbindt. Er wordt aardig gespeeld met het tempo en zanger Luca Dave Scarlatti trommelt aardig op zijn amandelen. Ook in Obsolescence Corrupted hebben de gitaristen Marco Righetti en Ludovico Cioffi een belangrijke rol om ook hier de gitaarmelodie bindend is in de compositie.
De belangrijke elementen van de deathcore hoor je terug in I Demiurge pt 2. dat volgt op een prachtig instrumentaal intro. Er ligt een zeer goed beat onder de gehele compositie en overweldigt meteen. Ook hier wordt het tempo langzaam opgevoerd tot er geen houden meer aan blijkt te zijn. Dan volgt toch een vette groove dat overloopt in een akoestisch stuk muziek dat teruggrijpt op I Demiurge pt 1. en met een bruggetje van drummer Francesco uitmondt in een lekkere breakdown.
Zo’n breakdown vind je ook terug in The Golden Cage waarmee Sun Of The Suns het blauwdruk uit I Demiurge enigszins toepassen in The Golden Cage. Het is allemaal wel wat sneller neergezet en binnen het geluid van SOTS is het zo aardig dat er altijd ruimte is voor een vette groove en een fraaie melodie waardoor het totale geluid zo aanspreekt. Zeker voor liefhebbers van Orbit Culture, Gojira of Thy Art Is Murder.
Na het mooie instrumentale To Decay To Revive barst de hel weer los in Flesh State Drive. Aan de muur van geluid ben ik niet alleen gewend geraakt; ik lijk niet meer zonder te kunnen. Zeker wanneer de staccatoriff wordt gebruikt en een ferme solo de muur verder opbouwt en versterkt.
Voor mij lagen de elementen van de deathcore al aardig in zicht, maar in Hacking The Sterile System komt het zeker sterk naar voren waarbij het kenmerkende geluid van SOTS sterk aanwezig blijft. Bij de twee wat langere composities aan het eind van het album is er vooral bij Of Hybridization And Decline ruimte voor wat tegengas op de uptempotrein. Bij I Emperor Of Nothingness is dat minder aan de orde en gorgelt Luca ruim zeven minuten zijn verhaal over je heen waarbij het drumwerk van Francesco dik en dik in orde is.
TIIT is een heerlijk album wanneer je van deathcore en wat meer extreme metal houdt. Het geluid is krachtig neergezet terwijl de band sterke melodieën weet te vermengen in het totale geluid waardoor het blijft aanspreken.