Sungrazer – Mirador

Dat het hard kan gaan in de muziek wereld bewijzen de heren van Sungrazer. Sungrazer is een drie koppige band uit Maastricht die haar muziekstijl vind in psychedelische jams en stonerrock. Amper een jaar geleden brachten zij hun titelloze debuutalbum uit. De release van dat album heeft duidelijk goed response gehad en heeft hen geen windeieren gelegd. Sungrazer speelde in 2010 maar liefst 64 shows waaronder Pinkpop, Paradiso in Amsterdam en brachten zij een bezoek aan het tv programma “De wereld draait door”. Verder heeft de band het podium gedeeld met bands als Fu Manchu, Karma To Burn en Goatsnake. Niet de minste bands om een podium mee te delen lijkt me.
Wild Goose begint vrij rustig en neemt je met de hypnotiserende zang  mee door het nummer heen. Het tempo wordt al snel een tandje sneller waardoor het nummer best wel lekker klinkt door de speakers. Up tempo wisselt elkaar af met wat lijkt jams wat het een fijn nummer maakt om naar te luisteren.
Octo begint met stevig drum werk wat al snel wordt bijgestaan door een flinke pot gitaarspel. Up tempo raast het nummer voorbij en zit je vol verwachting te wachten tot er gezongen wordt, helaas blijft dit uit. Of het een gemis is, het zou kunnen. Octo is met zijn 3 minuten ook het kortste nummer op de set.
Sea begint ook vrij langzaam en is gebaseerd op herhaling van dezelfde riff. De constante herhaling van bepaalde elementen lijkt ook de rode draad door het album te zijn.
Goldstrike heb ik een aantal weken geleden live mogen zien, net als nog wel meer nummers van het nieuwe album en heeft toen een diepe indruk achtergelaten. Toen werd mij ook al duidelijk dat Sungrazer’s muziek ook echt om de muziek draait en niet om de zang.
Behind is met zijn ruim dertien minuten het langste nummer op het album. Rustig wordt het nummer ingezet met subtiele drums en gitaar. Heel rustig wordt het nummer tandje per tandje bijgezet tot een psychedelische jam.  Merkbaar is de afwisseling in drums wat er nu gemaakt wordt door het nummer heen. Bij de ruigere stukken wordt duidelijk een ander melodie aan drums gespeeld wat verademend werkt.  Het tempo wordt in het midden van het nummer weer wat omlaag gehaald wat even een soort van pauze in het nummer last om daarna weer de beuk erin te gooien en vol in kracht weer verder te draven.
Mirador heeft een psychedelisch gitaarspel als begin wat wordt bijgestaan met simpele drums. Snel lijkt de band alles eruit te gooien wat zij in huis heeft wat dit een erg lekker experimenteel nummer maakt om naar te luisteren.
34 & more lijkt wel een nummer wat zo live in de kroeg is opgenomen. Met extra zang die verzorgd wordt door Willem Philipsen en applaus wat door het nummer heen gesmolten lijkt te zijn geeft dit nummer een apart tintje aan het album.
Kort samen gevat een fijn album om naar te luisteren al hoop ik dat de band nog wat meer gaat experimenteren voor het nieuwe album. Al met al lijkt het nu wel veel van hetzelfde. Naar mate het album vorderde leek mijn aandacht ook te verzwakken waardoor ik af en toe even wakker geschud moest worden door de wat ruigere stukken in de nummers.
Line up:
Rutger Smeets – zang en gitaar
Sander Haagmans – bassgitaar en zang
Hans Mulders – Drums
Set list:
Wild Goose – Octo – Sea – Goldstrike – Behind – Mirador – 34 & more