Swallow The Sun is in Finland al enige tijd een begrip. De eerder uitgebrachte cd’s bereikten ongekende hoogten in de Finse albumlijsten. De muziek van Swallow The Sun wordt omschreven als death-/doommetal. Voor mij liggen de nummers qua muzikaliteit, opbouw en zang tussen Amorphis en Anathema in. Of misschien moeten we gewoon zeggen: naast de muziek van bovengenoemde bands. Het debuut The Morning Never Came van Swallow The Sun wordt daarbij door Tomi Joutsen van Amorphis als een van de favoriete cd’s ooit genoemd. De elf nummers op de cd geven inderdaad telkens een wending in intensiteit. Alsof je een bungeejump doet met een koptelefoon op. Nummers als This Cut Is The Deepest, Cathedral Walls, Hearts Wide Shut en Labyrinth Of London (Horror pt IV) raken je tot in het hart. Prachtige nummers waarbij ook duidelijk aandacht is besteed aan de orchestrale elementen in de nummers. In Cathedral Walls zorgt tevens Anette Olzon van Nightwish voor een extra accent in dit nummer waarin droom en nachtmerrie tezamen lijken op te trekken. Het thema dromen en deathmetal krijgt ook in titel- en openingsnummer Emerald Forest And The Blackbird een andere lading. Juha Raivio (gitaar en verantwoordelijk voor de meeste nummers) is voor dit nummer geïnspireerd door een Fins slaapliedje waarbij hij beelden kreeg van een vader die een verhaal voor zijn stervende kind voorlas om uit te leggen waar het kind naartoe zou gaan die nacht. Luguber, extreem, intens, ontroerend. Geef het zelf een naam. Het titelnummer, Hate Lead The Way en Of Death And Corruption laten de metalkant trouwens goed naar voren komen. Qua zang en muziekgeweld geeft dit zeker een balans in het doomdeathmetalevenwicht. Dat de cd ook nog opgenomen is onder supervisie van Mikko Karmila (o.s. Nightwish en Children Of Bodom) is wellicht voor velen een teken aan de wand. Niets meer aan toe te voegen; ik luister gewoon lekker verder.