Sylosis – Patronaat (Haarlem) 13/05/2015

Eerste band Wovenwar heeft iets te bewijzen. Nadat de zanger van As I Lay Dying de bak ingestuurd werd omdat hij een huurmoordenaar probeerde te regelen om zijn ex-vrouw te vermoorden (!) had de rest van de band haast om er een punt achter te zetten en om met een schone lei verder te gaan. Zodoende Wovenwar. De muziek die de band produceert is aanzienlijk minder ruig dan hun vroegere werk, maar de drums en de gitaarpartijen rammen nog steeds als vanouds door. Zanger Shane Blay van Oh, Sleeper is een imposant figuur op het kleine podium en maakt hier goed gebruik van door heen en weer te stampen als een boze neushoorn. Zijn zang is iets minder boos en fans van As I Lay Dying hebben hier misschien weinig te zoeken; het komt immers weinig voor dat er gegrunt of geschreeuwd wordt en de muziek is zo opgebouwd dat er voortdurend pieken en dalen zijn. Dit wordt ergelijker nadat duidelijk wordt dat er meer dalen dan pieken in dit dal zijn. De band verhoogt het tempo steeds op, om daarna de ballon lek te prikken en er een zachte, melodieuze passage achteraan te plakken, waardoor de nummers nooit echt op gang komen. Het publiek reageert ook niet echt enthousiast, zelfs niet als ze worden aangespoord. Deze mensen komen voor Sylosis en Wovenwar is slechts het liftmuziekje dat ze naar de top brengt. Niks verkeerd mee, maar ook niet echt bijzonder.
Sylosis heeft een lange weg achter de rug om hier vanavond te staan. Na een succesvol eerste album vond zanger Jamie Graham het genoeg en verliet hij het nest. Wondergitarist Josh Middleton nam zijn gitaar mee naar de microfoon en wat bleek: zijn stem was ook niet verkeerd. Was het niet al indrukwekkend genoeg om hem te zien schreeuwen en de moeilijkste gitaarpartijen te zien spelen tegelijkertijd; hun drie albums sinds hij naar voren is gestapt bevatten aardig wat stevige nummers. Nieuwste plaat Dormant Heart bouwt alleen maar verder op dat succes. De meeste nummers die vanavond gespeeld worden komen dan ook van deze plaat. Het publiek reageert nu eindelijk op een band die voor hen staat en genereert de ene mosh pit na de andere. Na een tijdje gespeeld te hebben laten ze weten dat er nog maar twee nummers aan zitten te komen, iets wat onwaarschijnlijk lijkt omdat ze dan pas drie kwartier zouden hebben gespeeld. Na deze nummers lopen ze dan kort het podium af MAAR ze komen weer terug met laatste nummer Conclusion Of An Age, van het eerste album. Ook hier laat zanger/gitarist Middleton zien en horen dat hij een volwaardig persoon achter een microfoon is en niet zomaar zingt omdat het nodig is. Dit optreden voelde uiteindelijk als een prima vervolg van toen ze hier voor het laatst waren (2009 met The Black Dahlia Murder). Om tien uur staan we weer buiten, maar het was het zeker waard.
Setlist Wovenwar:
1. The Mason
2. Death To Rights
3. Sight Of Shore
4. Profane
5. Identity
6. Archers
7. Matter Of Time
8. Tempest
9. Prophets
10. All Rise
Setlist Sylosis:
1. Where The Wolves Come To Die
2. Dormant Heart
3. Teras
4. To Build A Tomb
5. Servitude
6. All Is Not Well
7. Mercy
8. Leech
9. Empyreal
10. Conclusion Of An Age