Sylvium – Waiting For The Noise

Vorig jaar werden we al getrakteerd op de progressieve Nederlandse rock met albums van Silhouette en Knight Area. Dit jaar is het de beurt aan Sylvium. Waiting For The Noise is het tweede album van de band. Het centrale thema op het eerste album was ‘angst’; dit keer omhelst Waiting For The Noise het overlijden van een man en de verantwoording die hij na zijn dood moet afleggen. Aan….?
Het Waiting For The Noise, dat in het nummer Signal To Noise terugkomt, duurt slechts een paar seconden tot de cd-speler het eerste nummer Quietus start. Dit instrumentale nummer is een prachtige binnenkomer en een goed opwarmer voor de rest van het album. Het klinkt allemaal erg progressief, maar is niet heel complex van aard, wat het luisteren aangenaam makkelijk maakt. Ook in het daaropvolgende Signal To Noise komen de progressieve elementen duidelijk naar voren. Het nummer lijkt rustig en vooral sereen van aard, met slechts een piano en zang in het begin. Het evolueert echter prachtig naar een krachtig nummer, mede door een stevige bijdrage van de gitaar en een technoeruptie van de keyboards aan het einde. Fade In / Fade Out is een drieluik dat goed opgebouwd is waarbij het middenstuk Confrontation lekker stevig klinkt en het slotstuk Reconciliation fascineert. Ook hier vallen de bijdragen van alle muzikanten als puzzelstukken op zijn plaats. Met Altered State komt de mystieke sfeer van Sylvium naar voren. Het nummer heeft wat overeenkomsten met het geluid van Riverside. Mocht je niet zo’n keyboardliefhebber zijn is het af en toe slikken omdat juist ook in dit nummer het keyboardgeluid niet bepalend is voor het nummer, maar wel de nodige accenten toevoegt aan het geheel.
Bij het nummer Fragile ligt er een soort ommekeer. Het nummer verloopt vrij rustig en kabbelt een beetje door. De gitaar klinkt wat bluesy en Tadjiro Velzel laat zijn saxofoon een aardig deuntje meespelen in een bescheiden solo. Niet mijn favoriet op dit album. Met het techno-progressieve Coda (For A Dream) sluit Sylvium Waiting For The Noise af. Ik moest ernstig aan het nummer wennen. De melodie ligt veelal wat verborgen in de losse muziekstukjes/-geluiden die een David Sylvian zou kunnen gebruiken om daarna immense en bombastisch uit te groeien tot een fraai climax. Misschien is het Waiting For The Noise muzikaal wel bewaarheid geworden in juist dit slotnummer.
Progressief Nederland mag met Waiting For The Noise zeker niet klagen. De nummers op het album zijn merendeel van uitstekende hoge kwaliteit waarbij de niet complexe structuren en daarbij komende variëteiten uitstekend worden uitgevoerd door de leden van Sylvium.
www.sylvium.com
[youtube id=”x9ubQN6I_zw” align=”left” mode=”normal” autoplay=”no” aspect_ratio=”4:3″ parameters=”https://www.youtube.com/watch?v=x9ubQN6I_zw”]