Symphony Of Sweden – Haunted

Met één been nog altijd verankerd in de eithtiesrock is het nieuwe album van Symphony Of Sweden een heuse traktatie. Symphony Of Sweden is het duo Pontus ‘Evan’ Hagberg en zanger Linus ‘Lee’ Wester. Het duo wordt op dit derde album bijgestaan door gitarist Henrik Bodin-Sköld en drummers Niklas ‘Bullen’ Bengtsson, Erik Günther en Jon Skäre.

Haunted is het album waar het duo de grenzen van de hardrock heeft opgerekt en bouwen met het nieuwe album een mooie brug tussen pop en (hard)rock. En dat doen ze met verve. Evan weet met zijn synthesizerspel steeds het juiste gevoel op te roepen en het wat rasperige stemgeluid van Lee past uitstekend in het plaatje. Dat resulteert in aanstekelijke composities die al snel in je hoofd blijven hangen. Haunted is daar een mooi voorbeeld van, maar zeker ook Get Out Of My Mind (wat dus niet lukt). Alles is tot in de puntjes opgebouwd en EXIT- When There’s Nowhere Else To Run heeft een refrein dat steeds maar tot de verbeelding blijft spreken.

Bad Thoughts lijkt terug in de tijd te gaan met een onvervalst rockgeluid en dat ze grenzen oprekken blijkt in Even If Solo waar klassieke elementen perfect zijn ingevoegd in het geheel. Maar de basis blijft in de rockkant hangen. Soms refererend aan bijvoorbeeld Corey Hart of Cutting Crew, maar altijd eigentijds met een vol geluid. Luister hiervoor maar eens naar That Night.

Er mag ook stevig gerockt worden in een uptemposetting. Black Painted Heart is in de refreinen lekker snel maar schurkt erg tegen het popgenre aan.

En een goed rockalbum kan niet zonder de gevoelige kant. Lay Them Down breekt geen potten ten aanzien van originaliteit, maar is wel wonderschoon. Dit is gewoon meer van het goede en het album sluit op een zelfde manier af met Goodbye. Zang, piano en klassieke ondersteuning bieden de luisteraar een zenmoment waardoor de ellende van de dag even van je af glijdt.

Met Haunted levert Symphony Of Sweden een album af dat je aantrekt. Dat met twaalf nieuwe composities je continu meeneemt in de ware rocktraditie. Alles klopt wanneer je gevoelig bent voor de old-school rock. Het is een eigentijds en nauwkeurig rockdocument dat in al zijn facetten tijdeloos klinkt en is.

Related posts

A La Carte – Born To Entertain

Objector – Slave New World

Grendel’s Sÿster – Katabasis into the Abaton/Abstieg in die Traumkammer