Syndone – Mysoginia

Anno 2018 een album Mysoginia noemen. Mysoginia betekent immers vrouwenhaat. Maar Syndone (wat staat voor sluier) doet dat gewoon.
Syndone is opgericht in 1989 in Turijn (Italië). Begin jaren negentig bracht men twee albums uit, Spleen en Inca. Daarna werd het meer dan 15 jaar stil. In 2010 werd de draad met het album Melapesante in een gewijzigde bezetting weer opgepakt. Dat resulteerde vervolgens iedere twee jaar in een nieuw album met het voorliggende Mysoginia als nieuwste loot aan de Syndone-boom.
Thans bestaat de band uit Nik Comoglio (toetsen), Riccardo Ruggeri (zang, gitaar), Maurino Dellacqua (basgitaar), Marta Caldara (vibrafoon, toetsen), Gigi Rivetti (toetsen) en Martino Malacrida (drums).
De muziek van de Italianen is gebaseerd op toetsen georiënteerde symfonische rock uit de jaren zeventig. Door de jaren heen werden moderne invloeden aan het bandgeluid toegevoegd. Opvallend daarin is het karakteristieke gitaarspel wat de band een eigen en herkenbaar geluid geeft. Syndone mag je dan ook geen klassieke RPI-band noemen. Eerder een groep die met zijn tijd is meegegaan. Waarbij traditionele invloeden nog steeds aanwezig zijn.
Vrijwel ieder nummer herbergt minder en meer opvallend spel op Hammond orgel. Daar doorheen horen we met regelmaat lekkere solo’s op Moog synthesizer. Ook komen klassieke invloeden aan bod, zoals in de instrumentale opener Medea. Maar ook No Sin (met onder meer heerlijk spel op vibrafoon) en afsluiter Amalia hebben klassieke stukken.
Op Mysoginia wordt zowel in het Engels als in het Italiaans gezongen. Het Engels kent een heel licht accent. Maar dat vind ik niet storend. Zoals het een goede Italiaanse progband betaamd is de zang zo nu en dan theatraal. Caterina is daar een goed voorbeeld van. Dit nummer laat tevens goed de verbinding tussen RPI, modernere progressieve rock en klassieke muziek horen. Het is dan ook mijn persoonlijke favoriet op deze cd.
Met Mysoginia zet Syndone de eigenwijze lijn voort die op de vorige albums al te horen was. Ik vind deze band en ook dit album een verademing om naar te luisteren.