Sziget festival 2013 – Dag 3/4/5 – Budapest (Hongarije)

Vrijdag beginnen we de dag niet-muzikaal met de Beach Ball Party. Dat de organisatie veel tijd en moeite steekt in het festival afwisselend en vernieuwend te houden moge duidelijk zijn. Vandaag wordt er (evenals donderdag) door festivalgangers rond de klok van 19.00 voor de pop/rock main stage verzameld, alwaar door de organisatie duizend blauwe beach ballen worden uitgedeeld aan de aanwezige. Een blauwgekleurde zonsverduistering is het gevolg.
Vervolgens besluiten we een rit in de Sziget Eye te maken. Naam gevend gewijs lichtelijk afgekeken van de London Eye betreft het een 60 meter hoog reuzenrat wat ongeveer op het midden van het festival, en recht tegenover de pop/rock mainstage is gepositioneerd. Op het hoogste punt heb je niet alleen een prachtig uitzicht over het eiland, maar zelfs tot ver in Budapest. Bij schemerval is Budapest in de vertel een prachtig gezicht.
Na een nodige versnapering is het die dag aan Blur om de main stage af te sluiten. Begin en midden jaren ’90 grootheden, mede opvoeders van het Britpop genre en eeuwige concurrent van het eveneens Engelse Oasis. Sinds 2008 weer bij elkaar, en onder groot enthousiasme van zowel bezoekers als pers diverse headline slots per jaar met verve vervuld. Dezelfde dag weet mij iemand te melden dat het de eerste keer Sziget Festival betreft voor Blur. Dat gegeven verklaart direct de drukte: mensen zijn massaal op de Britten afgekomen, iets wat we de afgelopen dagen nog niet mee hadden gemaakt. Van opener Girls & Boys, via het ingetogen en naar een climax werkende Caramel, tot aan afsluiter en één van DE rock songs van de jaren ’90 Song 2 trakteren mijnheer Albarn en consorten het publiek op een prachtige en strakke set. Het publiek participeert de gehele set. Van meezingen, tot meeklappen, tot volledig uit haar dak gaan op de afsluiter.
Zaterdag om 19.00 betreft het een gekte van jewelste voor de pop/rock mainstage. De Color Party is zojuist van start gegaan, en de duizenden aanwezige gooien met gekleurd poeder in de rondte. Alle kleuren zijn vertegenwoordigd, en geen centimeter op het immense veld blijft achteraf kleurloos achter. Bekijk hier een filmpje van het festijn.
Even later is het de beurt aan Editors. Wat begint als een vrij tamme en inspiratieloze show groeit gestaag richting het niveau wat we van Editors gewend zijn. Wellicht ligt het aan het tijdstip, want de heren lijken in het donker, en met een lichtshow vele malen beter tot hun recht te komen. Met een hele zak hits op zak, kwam het vrijwel geen enkel moment echt los en hoorde het publiek de muziek mak aan.
Hoe anders is het even later in de tent behorende bij de A38 stage. De hele tent is veranderd in een massale moshpit nadat Hadouken! haar eerste klanken op de menigte heeft losgelaten. Wij luisteren en vragen ons waarom. De muziek lijkt een mengeling tussen Scooter en een belabberde versie van Cher, samengevoegd met slecht uitgevoerde dubstep invloeden en een gitarist waarvan Joost mag weten wat mijnheer in hemelsnaam uitvoert. De menigte deert het echter niets, en laat de tent volledig klappen.
Dankzij het barslechte Hadouken! pikken we nog een klein beetje Mika mee. De Fransman mag van geluk spreken dat de organisatie geen geschikte headliner wist te vinden voor deze dag, zodat hij doorgeschoven werd naar het beste tijdstip. Enkele hitjes komen voorbij, en het klinkt allemaal vrij aardig. Op z’n retour is Mika echter wel, en hij bewijst pijnlijk bij lange na niet headliner waardig te zijn. De show houdt het publiek nog enigszins vast, doormiddel van het afschieten van confetti kannonen en een vrolijk aangekleed podium, maar daar moeten we het vanavond helaas mee doen.
Na Mika is het tijd voor een set waar ondergetekende al de gehele week op zat te wachten. Een Nirvana coverband staat tegenover de pop/rock main stage geprogrammeerd op de Youtube Cover Stage. Enig nadeel van een groot fan zijnde, is dat elke kleine fout wordt opgemerkt. Helaas valt de zang wat tegen, maar muzikaal steekt het subliem in elkaar. Ramvol staat het voor het podium, en nummers zoals Lithium, Sliver, Smells Like Teen Spirit  en Come as You Are doen het goed. Zeker bij een (enigszins) beschonken publiek. Bier door de lucht, mensen over de handen en de artiesten rollend over de grond. Prachtig!
Helaas is Rockportaal de laatste dag van Sziget niet meer aanwezig in verband met autopech.
Sziget bewijst in 2013 eens te meer een festival van uitersten te zijn. Zeven dagen, 24 uur per dag, eclectische programmering en een randprogramma waar je u tegen zegt. Hoewel de programmering (zeker dit jaar) fiks tegen viel, valt er op het eiland dermate veel te beleven, dat je jezelf als bezoeker geen moment kunt vervelen.