De melodische deathmetal waaronder we T.A.N.K. mogen scharen, horen we goed terug in From The Straight And Narrow en Like Vultures. Krachtige, snelle en opzwepende ritmes vormen de perfecte basis voor lekkere ‘hooks’ en het stevige gitaargeluid van Nils Courbaron waarbij zanger Raf Pener de ruimte krijgt om zijn kwaliteiten in te zetten in dienst van de composities. Vooral in Baneful Storm en Legacy is dit goed te horen. Halverwege het album krijgen we met The Chrysalis en Troubled Days kwalitatief goede composities die makkelijker wegluisteren en een breder publiek zouden kunnen aanspreken. Wat over het hele album lekker centraal staat is het drumgeluid van Clément Rouxel. Soms uiterst subtiel in het spannende instrumentale nummertje Drawing Hope of opener Away? tot ongekend heftig en bruut. Bijvoorbeeld in het vervolg op Away? waarin de spanning opgebouwd wordt en de gitaarriff van Nils in eerste instantie de lijn van de drumpartij overneemt. Binnen dat afwijkende ritme krijgt het nummer Symbiosis toch een herkenbare melodie mee waardoor het uiterst prettig blijft om hier naar te luisteren. Aan het eind van het album lijkt de bal een soort van rond te zijn, want afsluiter The Edge Of Time kent grote overeenkomsten met Symbiosis. Waar mijn hart tenslotte nog sneller van gaat kloppen is het is schitterende artwork van de hoes en het tekstboek. Prachtig hoe dit album is vorm gegeven.
Symbiosis is daarmee een mooi vervolg op Spasms Of Upheaval en geeft melodische deathmetal die in het verlengde ligt van het geluid van In Flames, Textures, soms wat Slipknot maar vooral Soilwork. T.A.N.K. laat horen dat de energie nog stroomt en dat ze gretig zijn om van zich te laten horen. Zeker een meerwaarde om deze band live te aanschouwen. (12 oktober in 013 in Tilburg)