Waar de Eindhovense Black metal liefhebber zich vorige week tegoed kon doen aan de wat minder bekende bands bij Eternal Eclipse in het Stroomhuis, stonden er dit weekend grote namen uit dit genre op het podium van de Effenaar. De kleine zaal was volledig uitverkocht op deze christelijke rustdag. Een samenkomst van in zwart gehulde mannen en vrouwen, met T-shirts vol omgedraaide kruizen en satans tekens.
Theotoxin mocht de eerste preek houden en hield zich niet in. Met hun vaak antireligieuze teksten en thema’s werd de toon voor de avond snel gezet. Met heerlijke felheid en agressie stompten ze het ene na het andere nummer om onze oren, en ze hadden er duidelijk zin in. Ze speelden rete strak en het geluid stond goed afgesteld. Dat de zaal nog niet geheel gevuld was aan het begin van hun set deerde de band niet. Ze zetten een prima setlist neer waarin het Oostenrijkse vijftal venijnige, messcherpe razernij ten toon spreidde. Een zeer goede starter voor een avond zwartgalligheid.
Met de storm uit Oostenrijk nog in de haren waaide de wind plots uit Noorwegen. Nordjevel trad aan en bracht een wat rommelige set. Het grootste euvel was de microfoon van zanger Doedsadmiral die niet deed wat er verwacht werd. Ondanks deze technische issues liet de band zich niet van de wijs brengen en zette een degelijke show neer. Ietwat statisch wellicht, en de zaal reageerde ook minder enthousiast dan bij Theotoxin. Toch was hun snelle en technische spel, dat in de verte soms op wat grootheden uit de oude Trve BM scene lijkt, goed en strak. Maar dat mogen we van deze band met gerenommeerde leden ook wel verwachten.
De zaal slaat pas echt aan als de heren van Taake eindelijk de hoofdpreek aankondigen. En vooral omdat ze direct starten met Fra Vadested Til Vaandesmed. Als frontman en grondlegger Hoest het podium op stapt, wordt hij zeer enthousiast onthaald door het publiek. De trve Black metal van dit gezelschap is aanstekelijk, melodisch en schel.
De set bestaat uit een mooie mix van oude kneiters, en twee nummers van hun laatste album, welke bijna allemaal even enthousiast worden ontvangen. Uiteraard ontbreekt de banjosolo tijdens Myr niet. Pure country vermengen met Black metal klinkt wellicht als een onmogelijke combi, maar Taake doet het gewoon. En zeer verdienstelijk!
Tijdens Hordalands Doedskvad 1 kwam Doedsadmiral het podium weer op om mee te doen, maar helaas werkte de microfoon ook dit keer niet mee. Niemand die zich daar iets van aantrok, want de zoveelste pit van de avond was al weer bezig. Een avondje ijskoude metal die stomend en dampend eindigde. Voor het gevoel veel te vroeg, want deze band had zeker nog een uur langer de hoofdjes kunnen laten schudden.
Paul Verhagen, wederom bedankt voor de prachtige foto’s!
