Tales Of Autumn – In Madness We Trust

Het jonge rock kwartet Tales of Autumn is in 2014 in Brighton (Engeland) opgericht. Gedurende de eerste jaren lag de focus op het live circuit in hun woonplaats en omgeving. In 2017 deelde ze op het gerenommeerde openlucht hard rock festival Bloodstock het podium met onder andere Ghost en Megadeth. Daarna was de tijd rijp om te werken aan een album, wat op 23 juni 2018 resulteerde in In Madness We Trust.
De groep kent een klassieke (hard) rock bezetting van zang, gitaar, basgitaar en drums. In Madness We Trust is een conceptalbum over de sociale opvattingen van psychische stoornissen. De muziek op het schijfje is globaal gezien een mix van old school hardrock, metal, met flarden progressieve rock. Denk daarbij aan Black Sabbath, Rainbow, Megadeth en aanverwanten.
Het album opent met zoetgevooisde en intense zang van Stefanos Karantonis op het sfeervolle Ramblings Of A Maniac. Hij wordt begeleid door akoestische gitaar. Ik vind het gedurfd een album te beginnen met zo’n rustig nummer. Pas kort voor het eind valt het doek en neemt ook de intensiteit toe.
Worthless vind ik een van de betere nummers. Het gaat over een man die zijn leven voor hem heeft laten leiden en plannen door anderen. Na een tijdje realiseert hij zich dat hij het leven van iemand anders leeft, waarna hij zijn eigen leven terug wil. Het (dubbele) gitaarwerk is melodieus en klinkt fris. Karantonis manifesteert zich hier als een uitstekend zanger. De videoclip bij dit afwisselende oude Anathema-achtige nummer vind je onder deze recensie. Dat Karantonis niet alleen een echte rockstem bezit maar ook flink wat pathos in huis heeft valt op de hard rocker Clash goed te horen.
Separates kent logge en staccato gitaarriffs en doet daarmee denken aan een mix van Metal Church en Black Sabbath. Er zit flink wat galm op het gitaargeluid waardoor het geheel nog zwaarder klinkt. Zang die a la Ronnie James Dio soms flink de hoogte in gaat en jankende gitaarsolo’s maken het metal feestje compleet. In The Dark klinkt aanvankelijk net zo donker als de titel doet vermoeden. De macaber klinkende eerste minuut gaat over in bruut gitaargeweld en charismatische zang. Tom Kiggins’ gitaarspel laat horen dat hij de nodige potten mosterd bij Slash heeft gehaald.
Dat de mannen niet vies zijn van stevige duels op gitaar bewijst het stuiterende en in een ‘dead stop’ eindigende Final Confession. She’s Watching sluit het album in een rustige sfeer af. De grote vocale kwaliteiten van Karantonis openbaren zich niet alleen in de harde metal nummers zo bewijst dit wederom Metal Church-achtige nummer.
In Madness We Trust is in alle opzichten een uitstekend album. Tales Of Autumn is een talentvolle band waarvan we nog veel gaan horen. Liefhebbers van ‘moderne’ classic hardrock zullen absoluut geen buil vallen aan dit album.