Tamerlan – Luciferian

De dark folk uitlaatklep van Timur Iskandarov flirt ook met dark ambient invloeden. Tamerlan herinnert soms aan collega dark folk act Novalis, maar dan met zang die zelfs een beetje aan Fields Of The Nephilim of Sisters Of Mercy doet denken. Luister bijvoorbeeld naar opener Patricide of het sterke, mooie Lucifer’s Son. Op Luciferian kiest Timur ook regelmatig voor een fluisterende zangstijl. De muziek klinkt bij die nummers ook vaak experimenteler en zeker duisterder. De sfeer die dit oproept doet eerder denken aan het oudere Empyrium werk. Gelukkig weet Tamerlan dit in een eigen stijl te doen. Luister bijvoorbeeld maar naar het afwisselende The Beholder. Vaak wordt de eigen stijl versterkt door het gebruik van mystieke ambient met op Arcana geïnspireerde keyboard en vrouwenzang. Zoals tijdens Burn In Peace en Until Dreams Are All That’s Left. Bij de eerste luisterbeurten lijkt Luciferian op haar best door de meer traditionele darkfolk nummers (zoals, naast de eerder genoemde nummers, Faces In The Fog). Na verloop van tijd blijkt dat juist de combinatie van experiment en traditionelere nummers de kracht van de plaat is. Het geeft afwisseling, het klinkt gedurfd en anders dan andere eenzijdige dark folk bands.
Tamerlan