Met inmiddels zes albums, twee live dvd’s en nog een aantal klassieke albums op zak is het nu tijd voor een zevende album. Deze zal verschijnen op 30 augustus 2019 via Earmusic. Volgens de bio die bij het album zit zou Tarja zich meer kwetsbaar, naakt en ruw openstellen in dit album. We ontdekken meer persoonlijke dingetjes in de lyrics. Bij ruw denk ik gas erop. Heel erg nieuwsgierig begin ik mijn luistersessie en begint de review te borrelen.
We starten het album met Dead Promises. Deze track heeft gelijk een old school rock feel met al snel het betere beukwerk er overheen gegoten. Een track die mooi in balans is. Bombastische stukken wisselen elkaar mooi af met de mooie rustiger stukken. Tarja krijgt hier ook ondersteuning van de eerste gast op het album. Deze krijgt ze van niemand minder dan Björn “Speed” Strid (Soilwork, The Night Flight Orchestra). Een track die de toon zet en smaakt naar meer. Ben je benieuwd naar de lyrics? Check dan onderstaande video.
Verder met Goodbye Stranger. Deze track borduurt mooi verder op zijn voorganger. Ook hier vinden we weer een gastzangeres. Deze keer horen we de mooie combinatie Tarja met een vleugje Cristina Scabbia (Lacuna Coil). Beide stemmen passen perfect bij elkaar. Ook hier vinden we met vlagen de old school rock feel terug. De feel die je verwacht en precies past bij de titel van het album. Ruw, misschien zelfs nog wel een tikkeltje vettig. Meer? Yes please!
Als derde track vinden we Tears In Rain. Een prachtig nummer die een heel erg spring gehalte heeft. Dit zal live ook zeker wel gebeuren vermoed ik zo. Om het serieuze headbang stuk niet te vergeten in het midden. Hier en daar kan je bij wijze van spreken de regendruppels horen vallen door het mooie subtiele piano spel. Mooi detail!
We nemen behoorlijk gas terug met Railroads. Hier mag Tarja shinen met haar klassieke stemgebruik. Kippenvel! Vooral de refreinen geven je het gevoel alsof je de rails onder je voeten in de trein voelt. De trein dendert gewoon verder naar het volgende station. Dit station is You And I. Een mooi ingetogen nummer met weinig poespas. Juist door het minimalistische van deze track is er meer ruimte voor de schitterende stem van Tarja. Geen vol gas vooruit, geen bombast,… Gewoon puur en mooi.
Mooi en puur geldt ook voor The Golden Chamber (Awaken – Loputon Yö – Alchemy). Een track die mij het gevoel geeft dat ik ronddwaal in een gouden grot. Deze track zou ook prima te gebruiken zijn als film muziek. Diepgaande lyrics vinden we hier pas op het einde van de track. Wanneer Tarja in het Fins een stukje zingt valt de puzzel op zijn plek. Dit is zeven minuten dromen en genieten. We zijn weer op adem gekomen.
Gedaan met de rust! Spirits Of The Sea begint op onheilspellende manier. Je voelt het deinen van de golven gedurende de hele track. Soms woest, soms wat rustiger om vervolgens weer een explosie aan woeste golven te krijgen.
Silent Masquerade begint met een mooi gesproken tekst gevolgd door mooi piano spel. Al snel worden alle zeilen bij gezet en explodeert deze track in volle bombast. Hier vinden we ook de derde gast op het album. Niemand minder dan Tommy Karevik (Kamelot , Seventh Wonder) mag zijn steentje bijdragen. Ik steek het niet onder stoelen of banken. Ik ben groot fan van de stem van Tommy. Als dit dan ook nog samen mag klinken met die van Tarja dan is het dik feest voor mij. Wat mij betreft is het met vlagen ook het meest duistere nummer wat we vinden op het album. Heel mooi is het om te horen dat de track zo mooi en subtiel eindigt als waar deze mee begonnen is.
Met nog twee nummers te gaan komen we aan bij Serene. Deze track is alles behalve sereen. Gelijk bij de start worden er al rete strakke gitaarriffs om onze oren gekletterd. Een typische track die je van Tarja mag verwachten. Mooi, bombastisch, prachtig in balans. Om de pakkende gitaarsolo in het middenstuk maar niet te vergeten. Waauw!
Als hekkensluiter op het album vinden we het maar liefst ruim zeven minuten durende Shadow Play. Genoeg ruimte om flink uit te pakken lijkt mij. De track gaat op epische manier van start. Op de achtergrond horen we een mooi koor, welke we gedurende de hele track met regelmaat horen terug komen, met op de voorgrond veel bombast aan drums, bass. Een track waar alle elementen in zitten wat je van Tarja mag verwachten. Een waardige afsluiter van het album.
Het album om kort te gaan:
Het heeft mij een paar luistersessies gekost om een beeld te krijgen van dit album. In The Raw is een album waar ik echt naar uit heb gekeken om te mogen reviewen. Bij In The Raw denk je al snel dat dit een flink ruig album gaat worden. Een album waar flink gas wordt gegeven en flink up tempo ligt. Dat was een kleine teleurstelling bij de eerste luistersessie. De eerste drie tracks voldeden aan mijn verwachting. Echter had ik bij sommige tracks ook het idee dat deze prima beluisterd konden worden in een fancy restaurant. Hier en daar zelfs een tikkeltje slaapverwekkend. Waar is nu dat ruwe? Is dit nu het album waar ik zo lang naar heb uitgekeken? Moet ik deze review wel schrijven? Kom op Wendy, geef hem nog een kans!
Pas toen ik het album meerdere keren ben gaan luisteren wordt de ruwe diamant gepolijst. Het gaat bij In The Raw niet om het ruwe in sound. Tuurlijk zit dit er ook wel in maar niet zoals op voorgaande albums. Het ruwe zit hem in de lyrics. Het pure. De verhalen die Tarja ons verteld. Mijn mening is nu dus wel bijgesteld.
Het is een heel ander album geworden, nog steeds, dan je van Tarja mag gaan verwachten. Is dat slecht? Nee zeker niet! Het album bevat nog steeds prachtige rock en metal tracks maar dan wat meer afgewisseld met meer ingetogen werk. Luister het album maar eens en laat alle aspecten diep op je inwerken. Duik eens dieper in de lyrics en luister naar meer dan alleen de muziek an sich. Wat mij betreft een must have album voor dit jaar! Ik ben om!
Tracklist:
Dead Promises
Goodbye Stranger
Tears In Rain
Railroads
You And I
The Golden Chamber (Awaken – Loputon Yö – Alchemy)
Spirits Of The Sea
Silent Masquarade
Serene
Shadow Play