Door de jaren heen bracht het Haagse Ten Ton John, de nodige singles uit. Deze verzameling, met de toevoeging van een aantal nieuwe tracks, resulteren in het debuutalbum Kingdom Rise.
De Groovy gitaarpartijen worden voortdurend afgewisseld door melodische lijnen en solo’s. Het geheel wordt afgetopt met een breed scala aan rauwe, duale vocalen. Tracks als Momentum, doen instrumentaal aan Gojira denken, terwijl in Backbone, de invloed van Machine Head goed hoorbaar is. De aparte structuur en toevoeging van clean vocals in Run, komen de diversiteit van dit album ten goede en is voor mij een waar hoogtepunt van het album. De gitaartandem zorgt voor een heel arsenaal aan moddervette riffs, terwijl de baslijnen van Dominic zich perfect in de muziek mengen. De akoestische intro Into War, wordt vloeiend voortgezet op War Of Lies. Een nummer waarmee Ten Ton John bewijst, dat ze pakkende nummers kunnen schrijven die blijven hangen. De riff is namelijk zo aanstekelijk dat het lastig is om niet mee te bewegen. Naast de vele midtempo songs, wordt het tempo tijdens het korte, doch furieuze End Of Hope, behoorlijk opgeschroefd. Door de snelheid en de geniale baspartij, is dit mijn favoriete nummer van het album. Met I Do Not Seek, I Find, kiest Ten Ton John voor een atmosferische afsluiter. Naar verwachting dan ook een track die het live goed doet.
We hebben ons geduld moeten bewaren voor het debuut van dit kwartet, maar het resultaat mag er wezen. 14 tracks vol Groove en technische hoogstandjes. De mannen spelen al zaaltjes plat in heel Nederland en dat zal met de komst van dit album alleen maar meer worden. Ik kijk dan ook uit om deze energieke tracks live te kunnen bewonderen.