Ten Years After – Naturally Live

Ten Years After begon in 1966 en heeft sindsdien – zij het met een periode van zo’n veertien jaar van inactiviteit – slechts zeven bandleden gehad. Tot 2003 waren het zelfs dezelfde vier bandleden. Dat zal niet vaak voorkomen.
In 2003 vertrok gitarist én songwriter Alvin Lee en menigeen had verwacht dat dat het einde van Ten Years After zou betekenen. Het tegendeel bleek waar: met gitarist Joe Gooch werden er weer studioalbums opgenomen en beleefde de band een nieuwe bloeiperiode. De tweede wijziging kwam in 2014, toen Gooch én oerbassist Leo Lyons de band verlieten om hun aandacht te richten op hun andere band Hundred Seventy Split. Drummer Ric Lee en toetsenist Chick Churchill vonden bandleden nummer zes en zeven in bassist Colin Hodgkinson (Whitesnake, Jon Lord, Alexis Korner) en zanger/gitarist Marcus Bonfanti (Ginger Baker, Joe Louis Walker, Eric Burdon). Twee jaar geleden verscheen het eerste studioalbum in de nieuwe formatie, Sting In The Tale, en het leven ging gewoon door voor Ten Years After. Nu is er het eerste livealbum met de nieuwe bezetting, Naturally Live.
Als je de setlist bekijkt is het opvallend is dat er niets van de bezetting met Gooch op staat. Ook niets van de bezetting met Alvin Lee na 1971, trouwens, toen de band een commerciële koers koos. Van de twaalf tracks komen er wel drie van het laatste album, namelijk Land Of The Vandals, Silverspoon Lady en Last Night Of The Bottle. Halverwege zit er een fijn semi-akoestisch deel in met Portable People, Don’t Want You Woman en Losing The Dogs. Daarnaast volgen de drie langste tracks, waaronder de twee grootste krakers uit de discografie: Good Morning Little Schoolgirl en I’m Going Home.
De titel zegt van dit album het al: het podium is de plek waar Ten Years After al sinds jaar en dag tot leven komt en dat blijkt ook hier weer. Opgenomen op één avond in Erfurt, Duitsland en wat je noemt zonder tierlantijnen. Het geluid is helder en zonder opsmuk en foutjes zijn niet weggepoetst. Natuurlijk wordt er ook stevig gesoleerd, waardoor de meeste songs boven de vijf minuten uitkomen. Precies zoals het hoort bij een band als deze, als je het mij vraagt. Bonfanti heeft een veel ongepolijster stemgeluid dan zijn voorganger Joe Gooch. Het past helemaal bij de muziek van Ten Years After, het zal vooral een kwestie van smaak zijn wat je prettiger vindt.
Naturally Live bevat dik een uur degelijke bluesrock. Zonder enige verrassing, maar wel puur en ongezoet. En dat is precies wat het oeuvre van Ten Years After nodig heeft.
Ten Years After is in maart al in Nederland geweest, maar komt rond de jaarwisseling nog in Nederland én België.

Ten Years After website