Werd er voorheen voor het gemak gesproken van de ‘Sigur Ros van het woud’, kiest Tenhi er nu voor om hun thema te veranderen voor het meesterwerk “Saivo”. Niet de beleving van de natuur staat centraal, maar de cultuur van het Sami volk. Met name hun visie op de dood (die plaats vindt in een parallelle ondergrondse wereld slechts bereikbaar via grotten onder bepaalde meren). Waar voorganger “Airut: Aamujen” de luisteraar direct bij de keel pakte met sfeervolle, uitgesponnen (dark) folk nummers is “Saivo” een duistere, melancholische, sfeervolle plaat die tijd en aandacht vraagt om het schone ervan te kunnen ontdekken. Bij elke luisterbeurt wordt de luisteraar dieper en dieper getrokken in de wereld van “Saivo”. De mooie open productie, waardoor de verschillende instrumenten (zoals cello, viool, piano, akoestische gitaar) goed te onderscheiden zijn, de donkere stem van Tyko en de geweldige aanvulling van een mannenkoor bij bepaalde nummers maken “Saivo” tot één van de betere, zo niet hun beste albums. Met de kwaliteit die deze Finnen tot op heden gebracht hebben is dat een compliment die niet te overtreffen valt. Met “Saivo” kan Tenhi beter vergeleken worden met de donkere, sfeervolle folk van Wardruna dan met de sferische pop van Sigur Ros. Voor liefhebbers van uitgesponnen goed doordachte (dark) folk is dit een must, voor fans van diepzinnige geweldig uitgevoerde sfeernummers is dit Kunst met een grote K.
Tenhi – Saivo
312
vorig bericht