Testament – Titans Of Creation

In het kader van ‘niet lullen maar poetsen’ is Testamant alweer toe aan het dertiende studioalbum Titans Of Creation. In bijna een uur aan thrashmetal laat de band horen waarom ze tot de top van het thrashmetalgenre gerekend mogen worden. De nieuwe composities barsten uit hun voegen wat betreft energie en kracht. De single Children Of The Next Level toont dat bij aanvang van het album vanaf de eerste seconde. Het tempo is goed en de riffs van Eric Peterson en Alex Skolnick stralen vooral kracht en snelheid uit. Daarnaast eisen ze genoeg ruimte op om even lekker te soleren. Met WW III gaat de snelheid even in een nieuwe versnelling, maar weet Testament zeker ook een aantrekkelijke melodie te creëren waardoor het zeer tot de verbeelding gaat spreken. Dream Deceiver gaat erover dat je soms gevangen kan zitten in een droom waarbij je uitermate kwetsbaar kan zijn. Het is hier ook vooral de melodie in het refrein dat flink aanspreekt. Dit is thrash uit de oude doos.
Geïnspireerd door de film VVitch: A New England Folktale werd Night Of The Witch geschreven. Een bijzonder stuk muziek omdat naast het vertrouwde brulgeluid van zanger Chuck Billy Eric Peterson een stuk van de zang voor zijn rekening neemt en daarmee een stuk horror infiltreert in deze compositie.
Bassist Steve DiGiorgio is, zoals zoveel bassisten, een sterk onderdeel van de ritmesectie maar niet altijd heel herkenbaar in het totaalgeluid. Met zijn basgeluid luidt hij wel In City Of Angels in. Een compositie die niet 1-2-3 in het thrashplaatje past. Vooral het rustige tussenstuk met een sterk melodieus tussenstuk klinkt verrassend. Evenals in In City Of Angels komt Steve DiGiorgio ook sterk naar voren in Code Of Hammurabi. Een compositie die voor in de sterkste helft van het album voorkomt. Dat start met, het evenzeer minder orthodoxe, Ishtars Gate dat sterk groovend diverse stijlen herbergt en zo van thrash en heavymetal glijdt met geregeld een oosterse inslag. In Symptoms, dat door Alex Skolnick is geschreven, vraagt Testament aandacht voor al diegene die psychologische problemen ondervinden. Ook hier is de groove de leidraad en die groove wordt mede bepaald door de zware riff die kruipend en steunend zijn weg vindt.
Via het no-nonsense False Prophet belanden we vanzelf bij The Healers. Een compositie waarin de wortels van indiaan Chuck Billy reïncarneren en hij voor de tekst voornamelijk bij zichzelf te rade is gegaan en een ‘ode’ heeft geschreven aan de ‘elders of the earth: the medicine men’. Een bijzondere tekst die hij voorafgaand aan zijn besmetting met het coronavirus heeft geschreven en het zijn misschien wel de ‘elders of the earth’ geweest die hem hebben weten te redden. The Healers heeft het muzikaal helemaal in zich.  Hier wordt de thrashbasis mooi afgewisseld met een fraaie melodie en wisselingen  in tempo en stijl. Een compositie die je meeneemt en niet meer los laat.
In The Curse Of Osiris laat Testament nog een keer goed horen waarom ze tot de thrashtop gerekend mogen worden. Energiek, strak, uptempo en vernietigend schieten ze de geschiedenis op je af met precisie, met zoals altijd en overal een flinke ruimte voor de beide gitaristen die hier, en op het gehele album, in de tweede helft van alle composities hun ding met overtuiging mogen doen en elkaar mooi afwisselen in riffs en solo’s. Het album wordt dan nog afgesloten met Catacombs dat nu juist weer de optredens van de band openen.
Titans Of Creation is een lekker album dat nergens verflauwt. De eerste helft is uitstekend te noemen en de tweede helft van het album vind ik dan zelfs nog beter. Een uur lang thrash zoals we het graag horen met heerlijke galopperende riffs, sterke ritmes en het onvervalste stemgeluid van Chuck.