Een compleet Nederlands podium vandaag bij de Effenaar. De kleine zaal verwelkomt een drietal bands die allen een ander genre van het metal wereldje belichten. Met een jubileum feestje bovendien, kan het niet anders dan een interessant avondje worden.
Het spits wordt afgebeten door de locale band E.S.I., voor Erratic Selfdestructive Idiot staat dat. Hoewel de band van origine uit het land van Maas en Waal komt is hij, door de studie van een aantal bandleden aan de Metal Factory, behoorlijk Eindhovens te noemen. Leuk ook om te zien dat een aantal van de docenten van die opleiding tussen het publiek staan. De maakt een portie onverdroten Trash Metal en doen dat met een enorme bak energie. Dat ze er een plezier in hebben straalt van ze af. Wat vreselijk jammer dat het geluid echt slecht staat afgesteld waardoor er een fundament lijkt te ontbreken. Het klinkt allemaal erg vlak en dof (ik denk even dat het aan m’n oordoppen ligt, maar dat blijkt niet het geval).
Als hoofd-support act betreedt Exivious het podium. Deze progressive metal band reist deze maand met de Textures door Europa als vaste support. Ze zetten een ontzettend strakke, instrumentale show neer, waarbij vooral het drumwerk opvalt. Na verloop van tijd beginnen de nummers wel wat op elkaar te lijken, maar door het hoogstaande en technische spel weten de heren het interessant te houden. Gelukkig brengen de laatste nummers de nodige afwisseling waardoor het uiteindelijk een zeer aangenaam optreden wordt. Zeker een show die beklijft.
En dan door naar de hoofd act van vanavond. Textures viert het feit dat hun eerste studio album, Polars, tien jaar geleden uitkwam. Ze doen dat met een tour langs een aantal kleine zalen in Europa. Het eerste deel van de set wordt Polars integraal gespeeld, verpakt in een prima show. Het geluid staat hier wel goed voor afgesteld en het licht is het aanzien meer dan waard. Uiteraard zijn er de oud gedienden die een nummertje mee komen doen of als achtergrondslagwerkgroep nog een beetje meer diepgang brengen aan het geheel. Een klein uurtje trash, prog en death metal door elkaar gehusseld. Na een ultrakorte break volgt nog een ruime set nieuwer werk waarbij opvalt dat melodische zang in de loop der jaren een belangrijkere rol is gaan vervullen in het werk van de Band. Alweer lijkt het geluid niet helemaal lekker afgesteld, toch jammer.
Al met al is een bijzonder vermakelijke avond, vooral ook dankzij de afwisseling door drie prima spelende bands.
