In De Casino in Sint-Niklaas (Belgiê) bestond het publiek op een zaterdagavond vooral uit ska-liefhebbers, maar heel wat bandshirts verraden ook interesse uit de hoek van de punk, metal, rockabilly en surfrock. Met fans uit Nederland, Duitsland en Groot-Brittannië zullen de hotels in Sint-Niklaas gouden zaken gedaan hebben.
Ranking Roger stelt vooraf geen zetlist op, maar vertelt op het einde van elk nummer aan de rest van de band wat het volgende nummer wordt. Dat vergt enige flexibiliteit van de band, maar niemand mort. De zaal heeft zin in up-tempo nummers en die krijgen ze dan ook. En de klassiekers worden niet uit de weg gegaan. Bij Tears of A Clown en Ranking Full Stop gaat het publiek door het lint en ook de ska-versie van Rock the Casbah van The Clash (opgedragen aan Joe Strummer) gaat er in als koek.
Zoals bij The Beat alles draait rond Ranking Roger, draait bij The Selecter alles rond Pauline Black. Zij heeft de touwtjes strak in de hand. Toaster Arthur Gaps Hendrickson is ook nog wel een origineel bandlid, maar hij staat duidelijk in de schaduw van Black. Zij nadert de leeftijd waarop de meesten onder ons met pensioen kunnen, maar ze is nog net zo militant als vroeger, zowel in de liefde voor haar muziek als in haar politieke overtuigingen. Alle regeringsleiders krijgen een veeg uit de pan van Pauline met haar hoedje en daarna is er zelfs nog tijd voor een dansje.
The Selecter opende zijn set in Sint-Niklaas met The Avengers om daarna vooral enkele nummers van het pas uitgebrachte album Daylight te brengen: Frontline, Daylight, Remember Me en The Big Badoof. Leuk en het publiek was onmiddellijk mee met deze nochtans weinig bekende nummers, maar het dak ging er pas echt af bij het ‘oude’ werk als Missing Words en Danger. De grote finale was een best of-reeksje met Train To Skaville, (theme from) James Bond, On My Radio, Too Much Pressure en Carry Go, Bring Home.
The Beat en The Selecter bewezen in Sint-Niklaas dat er nog geen sleet zit op hun energieke ska. Ze kunnen hopelijk een nieuwe generatie artiesten en bands inspireren en als dat niet lukt, kunnen ze zelf ook nog wel een paar jaren mee.