Zonder heel anders te klinken maakt The Birthday Massacre toch een volwassener indruk. De vrouwelijke melodieuze zang van Chibi neemt ons nog steeds mee door een duister winter wonderland. Vooral de gitaarriffs op opener Sleep Tonight slaan direct aan. De met keyboard gevulde break maakt het extra spannend. Dit is dreigende melodieuze industrial rock zoals we het graag horen. Het prima opgebouwde All Of You swingt op dezelfde manier lekker door. Ook hier vallen de zwaar aangezette gitaarrifs extra op. De mix met keyboard, de zang van Chibi en het feit dat het prima in elkaar zit zorgt ervoor dat dit nummer een lekkere oorwurm is. De semi-ballad The Vanishing Game brengt The Birthday Massacre naar bekend terrein. Vanaf dat nummer keert de band meer en meer terug naar de gladde pop ontmoet rock basis die de band al zo vaak heeft laten horen. Toch blijft het klinken als een meer volwassen versie van zichzelf. Luister bijvoorbeeld naar de aanpak van Pathways. Het is poppy maar kent ook een interessante opbouw. Whisper is meer een kopie van wat we al eerder gehoord hebben. Toch heeft het elementen die het nummer interessanter maken. Zo hoor je de doorgaans lieflijke stem van Chibi een dreigende toon aanslaan. De jaren tachtig invloed van Wish laat een iets andere kant van de band zien. Leuk gedaan. Faces bevestigd dat vooral de gitaar beter tot haar recht komt in deze aanpak. De productie zorgt er deze keer voor dat de band goed voor de dag komt. Het helpt om beter onderscheid te maken tussen de verschillende instrumenten en elementen. Vooral de elektrische gitaren, de keyboard partijen en de zang van Chibi hebben hier profijt van. The Birthday Massacre doet waar ze goed in zijn en dan net weer iets beter dan ze hiervoor deden. Pathways is een plaat die bestaande maar ook nieuwe fans aan zal spreken.