Eindelijk is het dan zover. Na twee jaar uitstellen en wachten komt de Shake your monemaker tour eindelijk naar Europa. In 2020 was het dertig jaar geleden dat het onvolprezen debuutalbum van The Black Crowes werd uitgebracht en dat moest uiteraard gevierd worden. Zeker gezien het feit dat de altijd kibbelende broertjes Robinson hun jarenlange ruzie eindelijk hadden bijgelegd. De pandemie zorgde er echter voor dat alles stil kwam te liggen. Het was dan ook maar de vraag of we in Europa ooit nog de kans zouden krijgen deze bijzondere tour te kunnen zien.
Nu, twee jaar na dato gaat het dan toch gebeuren. Maar tegenwoordig weet je pas zeker dat het doorgaat als de zaallichten uitgaan en de groep daadwerkelijk op het podium staat. Er kan namelijk altijd iemand op het laatste moment positief getest worden en dan begint de ellende weer. Maar gelukkig is daar vanavond geen sprake van. Het feestje in Nederland wordt bovendien opgeluisterd door onze vrienden van Dewolff die deze tour het voorprogramma mogen verzorgen. Een grote eer en ook nogal onverwacht zoals zanger/gitarist Pablo van de Poel tijdens het optreden aangeeft. “We hadden zelf al kaartjes voor dit concert gekocht” grapt hij. En Dewolff maakt indruk. Eigenlijk zijn ze veel te goed om als voorprogramma te fungeren want een zaal als 013 kunnen ze zelf ook makkelijk aan. Zeker in Nederland. Het is toch een thuiswedstrijd. Dat blijkt ook wel uit het feit dat de zaal al helemaal vol staat als de groep, inclusief achtergrondzangeressen en bassist, het podium betreedt.
Het kost Dewolff dan ook geen enkele moeite om het publiek voor zich te winnen. Het geluid is top en de rest kun je wel aan de heren overlaten. Pablo speelt geweldig en wordt door de jaren heen eigenlijk alleen maar beter. Er zit enorm veel afwisseling in zijn spel en zijn uitstraling doet de rest. Het smaakvolle drumwerk van broertje Luka van de Poel en het gierende Hammond orgel van Robin Piso doen daar niet voor onder. Het maakt Dewolff een volstrekt unieke groep in Nederland. En hoe vaak je ze ook live hebt gezien, het is iedere keer weer indrukwekkend. De nieuwe single Heart stopping kinda show is een prima omschrijving van dit optreden en doet uitkijken naar het nieuwe album dat in februari uitkomt.
Als om klokslag 21:00 uur de zaallichten voor de tweede keer uitgaan is de zaal inmiddels propvol. Er kan echt niemand meer bij. Als Rich Robinson de eerste tonen van Twice as hard de kolkende zaal in slingert is het dan toch echt een feit, The Black Crowes zijn terug. En hoe. Het eerste uur staat volledig in het teken van Shake your moneymaker. Het gehele album wordt gespeeld. Je weet dus vooraf wat er komen gaat maar dat drukt de pret zeker niet. Integendeel. De groep klinkt als herboren en doet in alles denken aan die eerste tour in 1990. Zanger Chris Robinson heeft er zin in. Hij dartelt als een jong veulentje over het podium en is goed bij stem. Broer Rich staat er zoals altijd nogal stoïcijns en emotieloos bij maar speelt ondertussen de pannen van het dak. De indrukwekkende gitaarsound zorgt ervoor dat die geweldige nummers niet alleen gehoord worden maar dat ze ook gevoeld worden. Het gaat echt door merg en been.
In rap tempo komen alle pareltjes voorbij. Jealous again, het fenomenale Sister luck, het massaal meegezongen Hard to handle en de wonderschone rustpuntjes Seeing things en She talks to angels. Alles wordt uitmuntend gespeeld ondersteund door een eveneens weergaloze sound. Op alle fronten maken The Black Crowes indruk. Achteraf kunnen we stellen dat die twee jaar wachten positief uitgepakt heeft. Zo heeft de groep in de tussentijd een nieuwe ritmesectie binnengehaald waarbij de terugkeer van bassist Sven Pipien het meest opvalt. En drummer Brian Griffin heeft dezelfde groove als originele drummer Steve Gorman.
Wie denkt dat er na het Shake your moneymaker gedeelte wat gas teruggenomen wordt komt bedrogen uit. Verrassend krijgen we Horsehead en Go faster te horen. Twee nummers van het nogal ondergewaardeerde en vergeten By your side album uit 1999. De keuze voor deze nummers is echter begrijpelijk want By your side is het enige album van de groep dat muzikaal in dezelfde lijn ligt als Shake your moneymaker. Toch is het verrassend omdat de heren er zelf toentertijd niet zo positief over waren. Zij claimden dat By your side onder druk van de platenmaatschappij was gemaakt omdat die weer een album à la Moneymaker wilde hebben.
Daarna krijgen we nog prachtige uitvoeringen voorgeschoteld van Wiser time, Thorn in my pride en uiteraard Remedy. Ze komen nog een keer terug voor de Fleetwood Mac klassieker Oh well. Voor liefhebbers van de oude Black Crowes zijn deze concerten een absolute must. Zo ga je ze waarschijnlijk nooit meer zien. Geen ellenlange jams en gepiel maar gewoon keiharde rock ‘n roll van een band in bloedvorm. Een sensationele avond.
