Al Barr zullen veel mensen kennen als zanger van Dropkick Murphy’s. De man is echter ooit ook zanger geweest van The Bruisers. Binnen de scene hebben The Bruisers best wel een naam als pioniers en culthelden van de oi/streetpunk opgebouwd. De band is ooit begonnen in 1988 en in 1990 hebben ze deze Independence Day voor het eerst op cassette uitgebracht.
Na verschillende vinyl re-releases in 2012, die net als de cassette behoorlijke collectorsitems zijn geworden, brengt ons eigen Nederlandse Rebellion Records een nieuwe vinyl release (van 1000 stuks totaal) in drie verschillende uitvoeringen. Op deze heruitgave staan de originele zeven nummers en vier bonustracks. Voor mij, als niet geheel ingewijde in deze scene, maar wel liefhebber van lekkere punk rock gerelateerde muziekjes is dit hele album echter zo’n beetje vers luistervoer, wat me wel kan bevallen.
Binnenkomer Never Fall en My Pride hebben direct een beetje zo’n ontwapenend rammelgehalte en demo-achtig geluid, maar zijn wel echt pakkend. De uptempo drive en pakkende spraakwaterval aan tekst in 21 Years en Nations On Fire doen me enigszins aan Bad Religion denken. De accenten en de lekkere gitaarsolo zorgen bij het laatstgenoemde nummer trouwens voor serieuze bonuspunten. Nog een tandje agressiever en zeer strijdbaar wordt het bij We Will Survive. De algehele sound en uptempo drive bij titelnummer Independence Day hebben wel iets van Mudhoney en Hard-Ons; dit wil er wel in! Het lekkere basje bij aanvang en de schuifakkoorden (en break met koebel) van originele afsluiter Eyes Of Fire geven ook dit deuntje net dat beetje extra.
De bonustracks bevatten de twee nummers uit dezelfde opnamesessie Society’s Fools en Bloodshed, die niet op het originele album stonden, plus twee alternatieve versies van Never Fall en Eyes Of Fire. Independence Day is een cult-klassieker en zeer aangenaam beluisterbaar album; energiek, ongepolijst en recht voor zijn raap. Weer een ervaring rijker; deze band was dus denk ik een voorbeeld voor sommige bandjes die ik vanaf jaren geleden al, onder andere in kraakpanden en jongerencentra door het land heb zien spelen. De volgende keer ga ik met weer iets meer basiskennis een oi-punk band bekijken.