The Charm The Fury – Of we daadwerkelijk iets tijdloos hebben neergezet zal moeten blijken

Vier jaar geleden debuteerde The Charm The Fury. Daarna is het hard gegaan. De band met voorvrouw Caroline Westendorp speelde zich in de kijker van Nuclear Blast Records/Arising Records en de promotiemotor voor het nieuwe album The Sick, Dumb And Happy draait momenteel op volle toeren. Tijd ook voor Rockportaal om de band eens wat vragen te stellen
In 2014 was ik er getuige van hoe jullie Fortarock aftrapte. Hoewel vroeg op de middag op een veel te klein podium, wisten jullie te overtuigen. Hoe kijk je nu zelf terug op dit optreden?

Zo, dat is wel een tijdje terug! Het was een van de eerste grotere festivals die we speelden. Ik weet nog dat het best een toffe ervaring was om onderdeel uit te maken van zo’n grote productie. Sindsdien hebben we goed contact met de mensen van Fortarock en zijn elk jaar wel even langs geweest. Waardeloos dat het festival dit jaar niet door kon gaan!
Op jullie site geven jullie aan dat Caroline graag wil tonen dat een zangeres meer kan zijn dan een ‘marketing-tool’ voor de massa. Hebben jullie het idee dat zangeressen hiervoor in een band zitten?

Absoluut niet, meisjes willen gewoon awesome muziek maken, net als jongetjes. Het is wel zo dat de buitenwereld het vaak zo ziet. Hoe vaak we al niet de opmerking gekregen hebben: ‘ze spelen alleen op festival zus en zo omdat ze die chick hebben.’
Ik weet niet, maar volgens mij zijn er duizenden bands met zangeressen in Nederland die niet opgepikt worden. Uiteindelijk gaat het toch om de muziek. Hoewel ik zelf natuurlijk ook liever kijk naar een blond, slank gevalletje dan naar een kale brullende metal 40-er.
Toch zie je ook bij bands als Arch Enemy, Shoot The Girl First en For I Am King dat vrouwen/zangeressen wel meer zijn dan een knap ‘smoeltje’. Zien jullie een verandering hierin ten opzichte van de oprichting van de band?

Arch Enemy bestond al lang, evenals andere female-fronted bands. Voor die bands, en voor ons, heeft het nooit echt terzake gedaan. Er zijn misschien een paar bands met zangeressen bij gekomen de afgelopen tijd, maar heel ‘uniek’ was het al jaren niet meer, volgens mij. Ik hoop dat we langzamerhand eens afkomen van de eeuwige recensiezin: ‘Ze doet niet onder voor haar mannelijke collega’s’. #weeseensorigineel
Je doet vier jaar over een nieuw album. Dat is voor een jonge band een flinke tijd. Waarom heeft het zo lang geduurd?

Toen we begonnen met schrijven, wisten we nog niet precies wat we wilden met de nieuwe plaat. We zijn toen allerlei dingen gaan proberen: heavy metalcore, bijna prog-achtige technische nummers en iets meer oldschool metalriffs. Dat laatste viel bij iedereen wel goed. We zijn gaan samenwerken met twee producers (Robert Westerholt – Within Temptation en Daniel Gibson – vooral bekend van de monsterhit Teenage Superstar). Zij waren te gek om mee te sparren en zo ontstond langzaam maar zeker een sound die we allemaal te gek vonden. Maar toen moest de hele zwik nog opgenomen worden… Drums bij Wisseloord, maar al gauw bleken die opnames niet lekker. Opnieuw gedaan in ICP, België. Met de gitaren hetzelfde verhaal: de eerste opnames hadden toch niet genoeg power, dus moesten er nieuwe dagen geplanned worden. Toen we eindelijk tevreden waren over het materiaal, gingen we op zoek naar een mixer. We hebben heel metalmixer-land geprobeerd, volgens mij. Echt de bekendste namen ook, maar het was het vaak net niet. Tot we Josh Wilbur vonden. Hij zette iets waanzinnigs neer. De platendeal kwam vrij snel daarna en nu kunnen we dus eindelijk de nummers laten horen waar we zelf letterlijk al maanden naar luisteren.
Jullie tekenden een contract bij Arising Records / Nuclear Blast. Wat is er nu veranderd voor The Charm The Fury?

Best veel. Er zit nu ineens echt een internationaal team achter. We zijn bij de kantoren in Duitsland en LA geweest en het is gek om te zien dat daar mensen de hele dag met jouw band bezig zijn. Het is ook fijn om te merken dat er qua geld ook wat meer ruimte is voor promo, videoclips en dat soort dingen. Het voelt alsof het volgende level van het spel ‘Wordt een enigszins succesvolle metalband’ zijn beland.
Het nieuwe album komt bijna uit. Op welke manier wijkt het nieuwe album af van jullie debuut?

De vorige plaat, A Shade Of My Former Self, kon je wel echt ‘metalcore’ noemen. Een genre waar we toen allemaal naar luisterden en te gek vonden. Maar iedereen verandert, en je muzieksmaak dus ook. Voordat we begonnen met schrijven hebben we een aantal luistersessies gedaan. Met zijn allen zitten, muziek luisteren en noteren welke bands, nummers of stukken echt wat doen. Uiteindelijk bleek dat we de bands van de oude garde, Metallica, Pantera, Slipknot, allemaal nog steeds heel hoog hadden zitten. Die muziek blijkt toch iets tijdloos te hebben. De sound van die grote, iconische riffs was het streven bij het schrijven van de nieuwe plaat. Of we daadwerkelijk iets tijdloos hebben neergezet zal moeten blijken. Maar als we maar een beetje in de buurt komen is dat al te gek.
Jullie nieuwe album heet The Sick, Dumb and Happy. Wat willen jullie met deze titel uitdragen.

The Sick, Dumb & Happy is die vadsige dude die de hele dag op de bank zit, roept dat alle buitenlanders weg moeten en lekker trots is op wat zijn land wel niet heeft gepresteerd in het verleden. Als het maar blond stemt zeg maar. Zulke mensen hebben geen boodschap aan de waarheid en kijken liever de hele dag spelletjes op SBS 6 of Fox news. Ze voegen niets toe aan de wereld en zijn daar hartstikke tevreden mee: The Sick, Dumb & Happy.
The world is fucked…….. Wat baart jullie het meest zorgen?

Op dit moment het massale negeren van waarheden. Als de wetenschap zou mogen kiezen, zou het klimaatprobleem het allerbelangrijkst zijn bij deze verkiezingen. Maar nee, ze hebben het over een paar duizend vluchtelingen wel of niet opvangen. Wij zijn geen band die op een Greenpeaceboot meevaart of ons als menselijk schild voor een schildpad werpt, maar we zijn ook niet blind voor echte problematiek.
………But it’s great food for writing. Op welke manier heeft de ellende in de wereld jullie ‘geïnspireerd”?
We zijn deze plaat niet gaan schrijven met het idee: we gaan de wereld eens wat vertellen. Maar als je aan teksten zit, waarom zou je daar dan niet iets inleggen. Natuurlijk, we hadden ook over bier en tieten kunnen schrijven (niks mis mee trouwens), maar dat is niet hoe wij werken. Bij elk nummer kwam er wel een feel of een soort catchphrase in ons op. Dat zijn de thema’s geworden waar we de teksten omheen zijn gaan schrijven.
Waar ligt volgens jullie de oplossing?
Geen idee. Op de plaat bieden we ook geen enkele oplossing. Misschien is het zelfs al te laat. Of het moet even echt misgaan, voordat mensen beseffen dat democratie zo slecht nog niet is en dat populisme, nepnieuws en SBS6 zo ver mogelijk van alles wat belangrijk is gehouden moet worden.
Wat zijn de plannen na de releaseparty?
Spelen! In april hebben we een klein Europees tourtje met Bury Tomorrow en in mei gaan we voor een aantal festivals naar Amerika. Trump onze plaat laten horen, haha. Vanaf mei tot en met augustus gaan we het heel druk krijgen met de festivals in Nederland en de rest van Europa!
Mede door de deal met Nuclear is het dus ook mogelijk om buiten de grenzen op te treden. Hoe belangrijk is optreden in Amerika voor jullie?

Buiten de grenzen spelen was altijd al wel mogelijk, maar we hoeven nu geen losse shows meer te boeken. We kunnen aanhaken op een tour, en dat scheelt een hoop geregel en je hebt een beter publiek. Spelen in Amerika is te gek en doen we ook graag, maar het is niet per sé onze focus. Europa is op dit moment ook heel belangrijk. En we zouden ook wel naar Zuid-Amerika en Japan willen. #goals
Welke plek zou je uitkiezen om op te treden wanneer je weet dat het echt het allerlaatste concert is dat je geeft. Waarom daar?

Waarschijnlijk toch de mainstage van een of ander festival. Download of Rock in Rio ofzo. Festivalshows vind ik eigenlijk altijd het leukst om te doen. Of gewoon in de Jack Daniels-fabriek natuurlijk. Feesie!
Wil ik jullie tot slot nog bedanken voor het beantwoorden van alle vragen en veel succes wensen in de (nabije) toekomst. The Sick, Dumb And Happy komt half maart uit via Arising Records / Nuclear Blast Records en een review van het album zal ook op www.rockportaal.nl te lezen zijn.