Een mix van thrash en doom metal, waarbij de band naar eigen zeggen geïnspireerd is door voorbeeldmateriaal van Motörhead, Black Sabbath, Venom, en Gates of Slumber. Het is in ieder geval hard, bij vlagen behoorlijk lomp, en knap in elkaar gezet en uitgevoerd.
Als groot liefhebber van Robert E. Howard, trok deze bandnaam direct mijn aandacht. De fantastische verhalen van Solomon Kane, Kull, Red Sonja en natuurlijk Conan de Barbaar heb ik zo’n beetje allemaal met grote gretigheid verslonden. Deze mannen uit Los Angeles hebben toch wel een ruwe en duistere heftigheid in hun muziekjes kunnen leggen, die recht doen aan de Hyborian Age. Woeste landschappen en barre omstandigheden zijn gemakkelijk voor te stellen bij deze debuutplaat. De ritmesectie van Nicolas Rocha (bas) en David Morales (drums) zet samen met de ritmegitaar van David Gein een vaak interessante basis neer voor de tevens als indrukwekkende brulboei fungerende Nicolas Rocha. De dreunende slagpartijen en thrashy riffs van Gein mogen er zeker zijn, maar qua soleren is het in eerste instantie wel even wennen. De geluidskeuze is al behoorlijk lijzig, klinkt soms als een mix van doedelzak en saz en kan bij vlagen zelfs een beetje black metal-achtig aandoen, maar meestal lijken dit toch ook vaak trage en vrij ongeïnspireerde notenreeksen, die niet echt kunnen beklijven. De oosters aandoende sferen zijn leuk gevonden, maar maken het niet altijd mooier naar mijn smaak. Bij Black Coast Tigris wordt weliswaar iets lager, bijna klagend met de solo aangevangen, maar of Bȇlit dit echt mooi kan vinden? Het nummer op zich is met zijn stormachtige cadans en afwisseling wel gewoon erg lekker en ik moet wel zeggen dat de gelaagdheid van de nummers vaak wel een verrassinkje voor de navolgende luistersessie kan bevatten; meerdere keren beluisteren is zeker een aanrader, want de meeste nummers groeien naarmate je ze leert kennen. Het boeiende in de manier van vertellen van Howard, lijkt de band toch aardig in muziek te kunnen vangen, want een verhalend karakter hebben de meeste nummers toch zeker; zeker wanneer je die eerder genoemde laagjes hebt ontdekt. Niet heel gemakkelijke kost (en sommige solo’s liggen me nog steeds niet optimaal), maar zeker een plaatje om eens te proberen. Vanaf 10 januari is de plaat digitaal verkrijgbaar, en als het goed is, volgen later CD en hopelijk ook vinyl uitgaves. Zelf moet ik eerst maar eens op zoek naar de EP Thrice Majestic uit 2022 op CD; hierop staan behalve 2 nummers van dit album, ook 2 voor mij nog onbekende nummers. Enkele absolute luistertips zijn: het moddervette Silver And Gold en de heftige afsluiter Monarch.