Met de moderne technologie en invloed van social media ontstaan interessante, nieuwe bands. Zo ontstond The Color Of Rain uit een vriendschap opgebouwd via de Facebook groep ‘’The Rock & Metal Society’’. Gerhans Meulenbeld (gitaar), Floris Velthuis (bas, drum) en Devi Hisgen (vocalist) zaten of zitten respectievelijk nog in bands als As Empires Fall en Sad State of Decay en Schavot, Asgrauw en Teitan en Cthuluminati. Samen zijn ze nu de post-black metal band The Color Of Rain. Hun eerste album kreeg een zeer positieve recensie van ons. Graag wilden we dan ook weten hoe dit allemaal tot stand is gekomen. Daarom regelden we een Zoom call met de heren.
Het begon allemaal met de muzikale schetsen die Gerhans maakte tijdens de covid-periode. In die tijd ontstond een behoefte om uit zijn comfortzone te komen. Hij legt uit, “Ik speel mijn hele leven al metalcore en death metal, echt riffbased muziek. Ik wilde wel eens een andere kant van me laten horen omdat ik ook veel naar atmosferische black metal luister. Na een paar nummers geschreven te hebben nam ik, via Messenger, contact op met Floris die ik ken van The Rock & Metal Society Facebook groep. Eerst zou hij alleen de bas doen, maar omdat de beoogde drummer te druk was met andere projecten besloot Floris die ook voor zijn rekening te nemen. Ik ben daar erg blij mee, de ritmebasis van bas en drum maakt echt een belangrijk deel uit van het geluid. Later gaf Devi, ook bekend van die groep, aan het vet te vinden de vocals te doen.’’
Toen Devi lucht kreeg van dit project gaf hij aan graag de vocalen te willen verzorgen. Voor alle drie de heren komt die behoefte voort uit de wens om buiten de eerder gebaande paden te kunnen gaan. Voor Gerhans was het er dus om te doen meer atmosferische black metal toe te voegen. Floris wilde meer laten horen in de kant van technical death metal als Cynic en Watchtower. Devi had weer een ander doel, “Mijn doel met zingen is altijd nieuwe dingen vinden om met mijn stem te doen. Ik wil laten horen dat ik techniek en karakter heb en dat ik kan vernieuwen. En soms wil ik gewoon een knipoog geven naar mijn helden als Atilla of Maniac van Mayhem, Aldrahn van Dødheimsgard of Dani Filth van Cradle Of Filth.”
Floris illustreert de rol en het belang van Devi in de band heel treffend. ‘’De muziek die we maken noemen we post-black metal maar zonder vocalen klinkt het meer als technical death metal of zelfs djent. Als het heel zoet klinkt maakt Devi het juist heel duister, en als de muziek heel duister is durft hij het in de stijl van David Bowie juist lichter te maken.”
KOSMISCHE HORROR
Gerhans is uiteindelijk de geestelijk vader van het project. Daarbinnen gaat ieder zijn gang, maar zonder dat oorspronkelijke beeld uit het oog te verliezen. Een belangrijk deel daarvan is het aspect van kosmische horror en de daarbij behorende invloeden van de bekende horror auteur H.P. Lovecraft. “Ik wilde binnen de grenzen van extreme metal een eigenlijk geluid creëren dat het technische had van death metal of zelfs prog en wilde dat combineren met de duistere, bijna nihilistische sfeer van black metal, zowel tekstueel als muzikaal. We maken ons zelf heel groot en maken over zinloze scheet enorm veel ophef. Ik chargeer, maar we voeren zowat oorlog over wie welk hoedje draagt. Hoe verder je uitzoomt, hoe beter je ziet dat alles niets voorstelt en betekent. In die corona periode kwam ik er steeds meer achter hoe we ons druk maken over dingen die geen waarde hebben. Daar past dat Lovecraftiaanse idee van de nietigheid van de mens prima bij. En ik weet hoe Devi tegen de wereld aankijkt en dit sloot daar prima bij aan. Ik wil wel dat hij iets zingt en schreeuwt waar hij achter staat.”
Dat Devi die teksten zichzelf heel erg eigen heeft weten te maken blijkt uit de schreeuw op het einde van het nummer Darkness Cloaks The Cradle. ‘’Toen ik dat nummer opnam zat ik even kut in mijn vel, ik had een slepende maand achter de rug. Ik zat er net lekker in toen het einde van het nummer in zicht was. Ik bleef daarom doorgaan met het uit het puntje van mijn tenen schreeuwen ‘’blood of my blood’’. Ik liet dat er gewoon ook op staan. Dat bleek een lekkere afsluiter van de plaat.”
Gerhans: ‘’Het meeste belangrijke moment van mijn leven was de geboorte van mijn zoontje. Maar kosmisch gezien is dat helemaal onbelangrijk. Zoals de tekst zegt, ‘’a single tear of joy in a cosmic ocean’’. Wat voor mij de wereld betekent is er over honderd jaar niet eens meer. Het mooie is dan dat wat voor mij het persoonlijkste nummer is ook voor Devi een enorme uitlaatklep is geweest.”
VIERDE BANDLID
Het artwork voor het album ziet er geweldig uit en is afkomstig van Bram Bruyneel die al eerder artwork verzorgde voor acts als Mouflon, Schavot en Beenkerver. Met zijn achtergrond als geschiedenisleraar wist hij veel ideeen toe te voegen aan wat de band hem bracht. Gerhans: “Dat hele proces met Bram vond ik vet omdat het bijna voelde alsof je een vierde bandlid had. Hij legde zijn vinger precies op de juiste plaatsen en begon meteen te brainstormen. Hij kwam ook gelijk met dat Lovecraftiaanse terwijl hij alleen nog maar de muziek had gehoord en niet de teksten. Omdat we nooit fysiek als band samen zijn geweest hadden we geen bandfoto. Daarom heeft hij ons vastgelegd in een tekening in die kosmische horror stijl. Heel vet.”
LIVE UITDAGING
De vraag is nu natuurlijk of de heren elkaar binnenkort gaan ontmoeten op het podium om de nummers live te brengen. Daar zijn de meningen over verdeeld. Zo is Floris niet zo overtuigd, “Als je dit wil neerzetten live moet je het heel strak spelen. Wij zijn met zijn drieën maar maken muziek voor zeven tot tien man. Dan moet je de juiste muzikanten kunnen vinden en moeten die ook nog eens tijd hebben om te repeteren en het allemaal in orde te maken.”
Devi ziet het wat meer zitten. “Ik heb toch wel een paar projecten gedaan op professioneel niveau waar we een setlist van twaalf nummers hadden en de muzikanten dat binnen een dag er in hadden zitten. Niemand kende elkaar van tevoren, maar twee weken later stonden we samen op de planken, dus het kan wel. Maar dan moet een muzikant thuis ook wel zijn huiswerk doen.”
Gerhans’ mening zit wat meer in het midden. “Het lijkt me heel vet dit live te doen maar dan moet je wel heel goed kijken naar hoe je zoiets goed live kunt realiseren. Je moet een heel vette band hebben staan. En deze muziek komt live ook niet over in één of andere kroeg. Daar is de muziek te complex voor. Maar wie weet, als er een mooie aanbieding langskomt voor een bepaald aan tal gigs is het zeker iets wat we kunnen onderzoeken.”